Hehe, dat was de Raid 2015. Beide teams hebben de eindstreep gehaald, de een wat makkelijker dan de andere.
De laatste dag stonden we omstreeks 3:00 op om even rustig te ontbijten onder het genot van een fris tenperatuurtje van 3 graden celcius. Jawel, u leest het goed, er stond een nacht start voor de boeg. Hoofdlampje op en gaan! Beide teams hadden wat blessures opgelopen afgelopen dagen. Joanne kreeg donderdag heftige pijn in haar pezen bovem haar enkel, maar na even snel ingetapet te zijn door de plaatselijke dokter, ging ze weer lekker. Evelien had gek genoeg ongeveer hetzelfde. Monne zijn knieen waren kompleet kapot, en Philip had uiteraard zijn schenen die redelijk op waren.
De eerste etappe bestond uit 20km run&bike. De laatste dag, dus team 1 ging er vol voor om toch even die top10 aan te tikken. Na deze etappe lagen we 8des. Een mooi resultaat, die we heel graag wouden vasthouden. Philip had het zwaar en beet door de pijn heen, Joanne rook zoals altijd bloed en ging er vol voor om andere teams 1 voor 1 op te rapen. Team 2 ging helaas minder hard door de beperkte snelheid van het verplicht wandelen van Monne(knie blessure).
Etappe 2 ging om 14km VTT/MTB. Wat hoogtemeters, maar vooral downhill, iets waar wij als Nederlanders iets verder in gevorderd zijn dan de Fransen. Hier konden we weer enkele teams pakken. Sommige afdalingen waren dusdanig “gevaarlijk” dat men werd gezegd dat men “moest” afstappen. “Yes, but we are HC” was ons antwoord, en gaan!
Bij de lunch, die vandaag om 9:30 plaatsvond, lagen we(team 1) 5des. Geweldig, en nu vasthouden en niet verneuken met navigeren. Want bij de voorlaatste etappe moesten we nog 10km hardlopend punten pakken. De spanning was hoog, want die 5de positie wouden we behouden. Na een ware eindsprint waar Philip er letterlijk doorheen geschreeuwd is door de rest hebben we deze positie weten te behouden. Een mooi resultaat van de 50 teams. Een plek waar we eigenlijk de hele week al hoorden, maar door wat navigatie foutjes helaas geen werkelijkheid geworden.
De actifun bestond uit een kajak etappe op een prachtig meer. Deze telde niet meer mee voor het klassement, en we waren al zo kapot van de eindsprint dat we maar even gewoon zijn gaan chillen op het water.
Vervolgens toch maar even gewacht op team 2 bij de finish. Dit duurde toch iets langer dan verwacht…Ondertussen begon het ook te regenen, en kregen we het koud, dan maar een shelter van reddingsdekens gebouwd. 4h later kwam team 2, met Monne al dragend op de schouders over de finish. Geweldig!
Na het nuttigen van de nodige wijntjes en biertjes in de tent als aperitief gingen we naar de laatste ceremonie van de avond. Hier werden de prijzen overhandigd en alle helpende handen bedankt. Ook hier werden enkele biertjes genuttigd. Helaas moesten we vanochtend al om 5:00 weer opstaan om om 6:30 de bus te nemen naar het treinstation om vanuit daar door te stiften naar de bus.
Nu dus lekker opweg naar Delft, met een half-slapende-studerende-etende-rijdende-blogschrijvende bus. Iedereen vond de hele week geweldig en slopend tegelijk. We hebben heel wat leuke mensen leren kennen en hopen eventueel volgend jaar weer van de partij te zijn!
Tot binnenkort!
P.S. De hele reeks foto’s en films verschijnen binnenkort op onze fb pagina. De officiele uitslag volgt ook later.
Bastiaan
