Door: Het is zoals het is
Eind april organiseren technische studenten uit Parijs een 5 daags sport avontuur in de Franse Pyreneeën. 250 km rennen, fietsen en kanoën met ongeveer even veel positieve hoogte meters als de Mount Everest. Kort gezegd Jan zijn natte droomweek maar pleziertjes moet je delen met je mede Slopers. Hij heeft de Wil nu nog een loper en een fietser.
Deze vond hij in de Biesbosch bij de paalcamping. Plannen werden gesmeed bij het kampvuur samen met Rens en Johan. Op een hele zomerse februari dag waar het s’avonds toch best koud bleek te zijn. Het ijs lag op Jan zijn slaapzak. Deze avond was er dus ook weinig geslapen, of kwam dat toch door die gezellige honden…? De fiets skills werden op de proef gesteld door de fiets tocht terug naar Delft. Uitgehongerd kwamen we terug in Delft waar Jan zijn record heeft gezet met Cornetto ijsjes eten. (3 in 15 min)
Echter was het team nog niet compleet… Er ontbrak nog wat ervaring. Jurjen kon de verleiding niet weerstaan van de lokroep van Jan. De Wil, de Fietser, de Loper & de Ervaring; Het team was compleet! Het is zoals het is.
Het is zoals het is.
De fiets skills waren op de proef gesteld maar de hardloop skills door de heuvels moesten nog even bijgeschaafd worden. Rens, die de zevenheuvels met de pap-lepel naar binnen heeft gekregen nodigde ons uit voor een trainingsweekend in Beek. Het huis van haar ouders bleek luxer dan een zeven sterren hotel, een taart bij aankomst en ontbijt, lunch, avond eten stond klaar wanneer wij klaar waren met buitenspelen.
We begonnen zaterdag vroeg met onze mountainbike training. Het regende nog bij vertrek en alle paden waren vol met modder, maar we zagen af en toe nog bijna de zon. We pakten de groene en rode route rond Groesbeek om te starten met een warming-up van 42 kilometertjes. Daar bouwden we een mooie lunch in Malden en zetten door om nog wat leuke sprongetjes, heuveltjes en klimmetjes te pakken. Bij Rens haar ouders aangekomen waren we alweer bijna schoon gespoeld door de plassen en met een dagje van ~60 km fietsen was de eerste trainingsdag een groot succes!
Ontbijt op zondag is in huize Nijman lekker uitgebreid, maar deze brunch begint om half 11. Dus daarom eerst even een uurtje zwemmen! Onze techniek en zwemconditie blijkt niets, dus na een kwartiertje baantjes trekken kon je ons opvegen terwijl Rens nog vrolijk op en neer bleef gaan. Na wat kunstjes op de duikplank gingen we terug voor warme broodjes. Zóóóó véééél lekkers!!!
Nu was het tijd om die hoogtemeters te gaan maken, we begonnen met een warming-up, knieheffen de berg op. Daarna twee keer de Heks op, een helse trap 30 meter omhoog. Daarna twee keer de killer-mountain, een erg mooie berg maar lang, en steil! Daarna nog meer heuvels! Kortom, continu buiten adem. Hier haalden we nog wat jeugd herinneringen van Rens door in haar favoriete bomen te klimmen, Rob kwam zo hoog dat hij een nieuwe piek op de boom kon zetten. Toen kwamen we er ook snel achter dat een kleine fles water toch niet helemaal genoeg water bevat voor 5 sportende mensen. Gelukkig lag de bewoonde wereld met hele aardige mensen dichtbij het bos. Nadat we een hele aardige meneer die wel wat flesjes water overhad voor ons hadden ontmoet, vervolgden we onze training weer. We gingen terug naar Beek via vele trappen en nog een keertje de killer-mountain. Jan en Rob pakten de Heks nog een keertje omdat deze vanochtend niet zo lekker ging. Jan had toen net iets te veel gegeten en Rob ging mee uit solidariteit.
Kortom het was een geweldig weekend, wij zijn Raid-Ready, ook al kon Jan zich niet inhouden met het eten, is Rens haar hamstring niet helemaal okay, ging Johan door z’n enkel en heeft Jurjen nergens last van. Maar ja, Het is zoals het is.
vlnr; Jurjen, Rens, Jan & Brans (Rob op de achtergrond, als deel van support crew)
Aftermovie: