International day

Dag 3, de zwaarste dag volgens de organisatie en tevens ‘international day’, dus dé dag voor ons. Het eerste onderdeel bestond uit een trail van ruim 8km met 600 hoogte meters. De battle tussen team 1 en 2 begon, maar al snel wist team 1 op de kop te gaan en de mooie route met gaaf uitzicht te vervolgen. Philip had ook meer comfortabele dag dan die ervoor aangezien hij toen per ongeluk gewisseld had met de fietsbroek van Joanne. Dit werd echt pas aan het eind van de dag duidelijk toen het Jeroen opviel dat er een gat op precies dezelfde plek in de broek zat. Joanne ‘Straks heb ik de broek van Philip aan’ niet veel later ‘Oh ik heb echt zijn broek aan’
Na de trailrun konden we over op de mountainbike. Net als bij de start ’s ochtends was het grote chaos door te veel mensen op een te klein paadje te stoppen.
Gelukkig werd het pad breder, en konden er een hoop Fransen worden ingehaald. Ze mogen dan de Tour de France organiseren, je merkt dat ze niet zo vertrouwd met de fiets als wij Nederlanders zijn. Daarnaast zijn de Fransen ook niet zo vertrouwd met onze humor; bij sarcastische opmerkingen Medewerker ‘you can bring your bag over there?’ Philip:’So YOU are going to bring my bag?’ Wordt serieus op in gegaan.. Ook de couscous grap (wordt zo verteld) valt niet echt in de smaak. Dit is dan ook diverse malen op camera vastgelegd als bewijs. De couscous grap gaat als volgt: ’there is legend why couscous is called couscous, do you know why?’ Awkward silence ‘It’s so nice they call it twice!’
Maar goed international day! Voor de orientatietocht in de middag waren alle clues ook in het Engels vertaald en moesten er letters worden gezocht om tijd te winnen, per letter ging er een aantal minuten van je tijd af. De orientatie verliep bij team 1 niet zo voorspoedig, want er werd nog weleens te vroeg de bosjes ingedoken. Dan toch op het eind alle letters plus een of andere rare 9 gevonden en moest er een woord gevormd worden. Dat was dan wel weer een Frans woord, gelukkig gaf de organisatie wat nuttige tips en mochten we de Engelse vertaling geven; teamspirit in het Frans esprit d’équipe. Zo bleek de rare 9 ook geen 9 maar een apostrof.
Na de orientatie volgende er nog een mtb tocht met pittige afdalingen over rotsen waar Joanne erachter kwam dat niet links, maar rechts de achterrem was (dankjewel Jeroen) Het was gelukkig nog geen ‘learning the hard way’.
De afdalingen zijn favoriet van team 2, Steffan, Monne, Justin en Evelien kennen geen angst en gaan volle bak naar beneden.
Na nog een stuk trailrun kwamen we aan bij camping voor de fun activity. Dit bestond uit boogschieten en een stuk obstacle run, op het lijf geschreven voor een stel slopers. De obstacles bleken echter te bestaan uit je medeteamgenoten (haasjs-over) en plastic bekertjes water in je mond waarmee je over wat blokken hout moest stappen. Kortom een heftige tocht. Op de camping even lekker ontspannen; douchen, massages, in de lounge ruimte lekkere koffie drinken en je volstoppen met allerlei snacks. Goed voor mekaar. Het diner ’s avonds werd gehost in het Engels, speciaal vanwege International Day. Alsnog was 3/4 in het Frans, omdat de geïnterviewde mensen stug in het Frans bleven antwoorden. De filmcrew had een prachtig filmpje neergezet waarin verschillende internationals van de RAID iets in hun eigen taal mochten zeggen. Zo kwamen we erachter dat drummer van de band die de hele week aanwezig is een Nederlander blijkt te zijn, gelijk daarna dus even een praatje gemaakt.
Zo nu is het tijd om te slapen, want de wekker staat weer om 6 uur..
Bonne nuit et bisous!
Joanne – namens team 1