Vrijdag 10 December, iets na 6en, was het dan eindelijk zover, het beging van het Kerstweekend! Na het geweldige kerstweekend van vorig jaar waren de verwachtingen hoog en was het tijd om die verstoffen kerstmuts weer uit de kast te halen. Een muts die gelijk van pas kwam tijdens een natte, koude, donkere fietstocht naar het eten op de vrijdagavond. Eenmaal gearriveerd overhandigde Margot mij twee enorme zakken met eten. Nu was het zaak om zo snel mogelijk naar mijn groepje te gaan, want een hongerige Martijn wilde ik niet riskeren.
Die twee zakken waren niet bij de cafetaria afgehaald, maar de ingrediënten voor een fancy vijf-gangen kerstdiner. Met daarin kruiden die niet te onderscheiden waren, iets wat op een grote rode ui leek en mango’s die werden gezien als aardappelen. Gelukkig hadden wij masterchef Lauranne, die wel raad wist met woorden als florets en amuse-
bouche. Voordat we het doorhadden was het eten al klaar en was het tijd om te genieten van de bruscetta, prei-mosterd soep, aardappelen, broccoli en de portobellos. Waarvan die laatste ondanks de diarree structuur toch wel erg lekker waren.
Nadat de salade ons teveel werd, was het tijd voor wat spelletjes. Gelukkig had Sara er een paar meegenomen. Regenwormen, Domino met driehoekjes, Beverelende of Beverbende, en Set werden allemaal fanatiek gespeeld. Verder is Set na middernacht met ervaren spelers geen aanrader (Martijn en ik samen: 5 sets, Sara: 20+). Meedoen was belangrijker dan winnen zeiden we maar.
Na wat uurtjes in bed te hebben gepakt was het tijd om er weer tegenaan te gaan. Het was tijd voor een echte Slopend klassieker, namelijk de adventure race. En wat een geluk hadden wij met het weer zeg, het was zowat zonnebrillen weer. Met de zon in onze rug begonnen Vasko, Mart en ik op een relaxed tempo aan ons meesterwerk. Racend van de UB tot de Beestenmarkt kwamen er steeds meer tekeningen op onze witte t-shirts. Uiteindelijk kwamen we stipt om 3 uur over de finish, met ieder zijn eigen creatie. Sommige creaties iets mooier dan de andere, sorry Vasko…
Onze finish was bij Jumpsquare in Rijswijk, waar het tijd was voor een bounce party. Wat toch echt wel intenser was dan gedacht. Na een potje trefbal had ik het geluk om een privéles frontflips te krijgen van Jeffrey, want die kids waren mij hard aan het out-flexen met hun dubbele backflips. Uiteindelijk ook hier een geslaagde activiteit, ook al voelde het soms wel wat raar tussen al die kids.
Na een dag vol inspanning was het tijd om te gaan bikken. Met een klein groepje van zeven stonden we vol verwachting voor Martijn zijn deur om daar van onze enorme hoeveelheid eten te genieten. Met een kerstmuziekje op de achtergrond vlogen de uurtje zo voorbij en werd dit ook een zeer gezellige avond.
Toen was het alweer zondag, de dag van Verstappen en van de crazy 88. Na een kerst-brunch waar de cadeaus je om de oren vlogen was het tijd voor de welbekende crazy 88. Gelukkig in Leiden. Willemijn achter het stuur van de bus, Joel met zijn insane partytrick en een afgewezen huwelijksverzoek voor mij resulteerde in een mooie twee plek. Wat hebben wij kunnen lachen met en om elkaar. Ik kan me niet voorstellen hoeveel de orga wel niet om al deze foto’s en video’s heeft moeten lachen.
Traditiegetrouw kwam het weekend weer aan z’n einde met een lekkere kapsalon of Turkse pizza in Delft. Een weekend vol met gezellige slopers en uitdagende activiteiten. Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat het een fantastisch weekend was, vooral in deze tijd. Aan iedereen die erbij was en specifiek de orga, hartstikke bedankt!
-Roland