De kerstweekend ervaring geschreven door: Sander van Bemmelen & Mayke Boellaard
Vrijdag avond (Mayke):
In onesie vertrok ik naar Delft station. Ik was daar als 1 van de eersten aanwezig voor de groep die in de avond zouden vertrekken. Langzaam maar zeker kwam iedereen aan. Sommigen in dagelijkse kleding, maar ook velen lekker in ochtendjas, kersttrui, onesie, etc. Daarna gelijk groepjes gemaakt en begonnen met de crazy88 bij aankomst op Schiedam. Lekker veel bomen geknuffeld, rondgelopen en foto’s gemaakt. Wel moest iedereen op tijd terug zijn, om de metro te halen. Toen mochten we de volgende envelop openmaken om te kijken met welke Bus we moesten verder gaan. Helaas klopte de oplossing van deze vraag niet, maar de sudoku was alsnog een leuke uitdaging. Daarna stapten we in de bus. Na een tijd, kwamen we eindelijk aan op onze eindlocatie. Daar was al een boel gezelligheid. Lekker gedichtjes schrijven, spelletjes doen en muziek maken. Ik ging al snel, na het inleveren van mijn gedicht, mijn ukulele pakken. Was weer een tijdje geleden dat ik gespeeld had, maar het was zeker super leuk! Vooral American Pie werd door zo’n beetje iedereen meegezongen. Tussendoor mochten we ook onze schoen nog zetten. Wat was dat lang geleden, maar wel echt top om te doen. Lekker sinterklaasliedjes zingen voor een enorme lange rij schoenen met meer dan 50 studenten. Geniaal bedacht door de orga. Later de avond had ik wel genoeg van het spelen en ben ik gezellig gaan kletsen met wat mensen en nog 1 spelletje gedaan voor het slapengaan.
Zaterdag overdag (Sander):
Het zou een mooie dag worden, want we zouden op pad gaan. Lekker naar buiten! De cryptische omschrijving was ‘islands exploring’. Toen ik hoorde dat we ook hardlopend naar de locatie konden, sloot ik me snel aan bij de vormende loopgroep. Met een grote loopgroep gingen we dan eindelijk op pad en renden we met een rustig tempo langs de Zeeuwse akkers, over Zeeuwse slootjes en duinen en langs de Zeeuwse vloedlijn. Ten slotte moest er toch een pauze gehouden worden, want “nee zo vermoeiend was het niet”, maar er was een klein speeltuintje! Je kon een heuse combi afleggen. Zelf werd ik iets te enthousiast, want ik ging over in het fietsenrek daarnaast. Maar die gaf natuurlijk wel splinters af, helaas.
Gelukkig was de eilandjes-man bij onze locatie zo vriendelijk dat hij me de ehbo kist wees voor een pincet.
Daar waren we dan bij de locatie. De eilandjes-man was de beheerder van een aantal eilandjes, die verbonden waren met allerlei uitdagende oversteekjes. Er was een evenwichtsbalk, een net, paaltjes in het water, wegglijdende tonnen in een slinger aan elkaar, allemaal touwconstructies en meer. Een echte speeltuin voor de sloper dus. Het begon met een ontdekkingstocht naar alle eilandjes, waarbij een groepje slopers vooral oog had voor de zwaai. Bij elke overgang kon je wel droog blijven als je wilde, maar bij de zwaai leek dit in eerste instantie onmogelijk. Het touw was erg kort, want de bedoeling was dat mensen hiermee ‘s zomers het water in kwamen. Maar voor deze slopers was het de uitdaging om alsnog hiermee de overkant te halen. Er werd getobd en gewogen, het was niet te doen. Dan maar gewoon proberen. En ja, je kwam mooi terecht in het water.
Het tweede deel, na de lunch was een wedstrijdje. Je moest zo snel mogelijk in een bepaalde volgorde een lijst van oversteekjes afwerken en weer terugkomen. Een echte strijd werd het helaas niet, want iedereen had andere routes die allemaal een verschillende afstand hadden. Niet helemaal eerlijk dus. Het was erg leuk, maar toen we klaar waren werd het toch wel wat fris, wanneer je stil stond. Dus daarom maar snel weer naar huis voor een warme zitplek aan de spelletjestafel.
Zaterdag avond (Mayke):
Einde van de middag mochten we ons klaarmaken voor het kerstdiner. Een flink grote groep was al een lange tijd bezig geweest met koken. De rest ging omkleden en een kaars pakken. Het zag er heel gezellig uit. Toen iedereen zat, kregen we lekker eten opgediend. Tussendoor nog 2 keer verwisseld van plaats (1e keer op sok kleur en de 2e keer op lengte van achternaam). Ook nog mooie speeches gehad van de commissie en onze voorzitter. Na het kerstdiner, werd het tijd voor de talentenshow. Tijdens het eten was er al een lijst doorgegeven, en naarmate er meer glühwein was gedronken, waren er ook steeds meer acts. We begonnen al heel erg sterk met een enorm mooi dansje door de orga. Ook werden we verrast en vermaakt door de oude lullen show, bodybuilders wedstrijd, diverse liedjes en nog veel meer. Dit duurde wel erg lang, dus er waren ondertussen al wat mensen gaan slapen of spelletjes aan het doen. Ter afsluiting hadden we nog een dansworkshop, die erg leuk was, dat overging in een feestje. Tegen een uur of 3 vond ik het ook wel tijd om te gaan slapen. De talentenshow was wel 1 van de meest bijzondere en vermakelijkste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Sommige optredens zijn zeker aan te raden nog een keer te zien, als de kandidaten en presentatoren dat ook weer willen :).
Zondag overdag (Sander):
De dag begon met het afmaken van het potje Munchkin, wat we de dag van tevoren waren begonnen. We speelden het met zeven, dus het duurde uren, zelfs deze laatste ochtend nog. Maar we zouden het afspelen. Toen we er een mooi einde aan hadden gemaakt, was de rest allang begonnen met een workshop schilderen geleid door Bob Ross. We sloten snel aan en zaten dus achteraan en hadden een heel stuk gemist. Snel probeerde ik de anderen bij te benen, maar gelukkig neemt Bob Ross de tijd met zijn happy little clouds. We konden alleen niet heel goed zien wat hij nou aan het schilderen was. Zo merkte ik op dat Bob Ross ineens een huisje ging schilderen in het vlak waarvan ik dacht dat het water was. Dus zo werd het een heel interessante schildering bij mij.
Terwijl we de schilderingen de tijd gaven om te drogen, konden wij beginnen met het volgende onderdeel. Het was een Sinterklaas-thema oriëntatieloop. Ik wilde weer graag gaan hardlopen, maar na de eerste kilometer moest ik toch afzwaaien, want ik had opeens last van mijn been en ik wilde het niet tot een serieuze blessure laten leiden. Ik voegde me bij het groepje internationals, waar Emile en ik de rest de Sinterklaastradities konden bijbrengen. We hebben de anderen toch maar mooi een aantal Sinterklaasliedjes geleerd. Het was leuk, maar nu ik in mijn hardloopoutfit aan het wandelen was, kreeg ik het toch wel erg fris. Onderweg hebben we wel nog een lekkere warme koffie meegepakt uit de supermarkt. Eenmaal aangekomen op het strand bij het eindpunt, wilde ik weer zo snel mogelijk terug naar het warme huis. Gelukkig waren we toch al zowat de laatsten, dus konden we gelijk weer terug.
En dat was alweer het einde van het weekend. Alleen nog nagenieten in de bus, metro en trein. Het was weer een mooi weekend.