Team Forêt du Fromage
Na de zware dag van gisteren was vandaag een iets makkelijkere dag. De pijntjes beginnen wel even op te stapelen (Pim: enkel, Nadine: knie, Max: knie, Dorien: het franse stokbrood valt wel een beetje zwaar). Maar Max’ zijn knie voelde al weer goed genoeg om mee te doen, dus we waren weer gezellig met zijn vieren.
Na een stukje fietsen om de beentjes op te warmen, kwamen we bij een verplichte optionele oriëntatie-route die organisatorisch nogal een beetje chaotisch verliep. Hier moesten de spiertjes nog wel even verder opwarmen. Daarna hadden we een stevig klimmetje omhoog, waar de opgewarmde spiertjes goed hun best deden. Het ging erg lekker en bij de meilleur grimpeur (de sprint etappe) zijn we echt om hoog gesprint (en in de top 12 geëindigd!!!).
Bij het eerste rustpunt was een mooi kasteeltje, waar de rondleiding vertaald werd door onze tolk Dorien. Na een uurtje gechilled te hebben, gingen we verder omhoog fietsen, het was zwaar, maar goed te doen. Anderhalf uur later kwamen we boven aan bij de lunchplek, waar weer goede stokbroden met kaas te wachten lagen. De laatste etappe zou steil omlaag lopen met veel losse stenen. Aka mensen met knie problemen gingen als vervanging omlaag fietsen. Hier werd Forêt du Fromage in tweeën gesplitst: Max en Nadine gingen naar beneden fietsen, terwijl Dorien en Pim gingen rennen. Dit laatste stukje was zwaar maar werd wel beloond met erg mooi uitzicht. Het laatste stukje kwamen we nog het andere team tegen, waarmee we samen de finish over kwamen.
In de middag was er nog een hele spelletjesmiddag waar we aan konden deelnemen. Samen met het team uit wageningen en de poffertjes hebben we de spelletjes op onze eigen manier opgevat. De vrijwilliger was erg verward, maar wij hebben hard gelachen met blind voetbal, wipe out en touwtrekken. Het pétanque tournament hebben we helaas niet gewonnen.
Team De vliegende poffertjes
Vandaag weer een zonnig dagje, het lijk wel vakantie! We begonnen met een stukje fietsen en dat is onze specialiteit, dus we hebben zelfs een paar teams ingehaald. Deze minimale voorsprong hebben we daarna weer volledig teniet gedaan bij de optionele oriëntatieloop die toch verplicht bleek te zijn die binnen 45 minuten gedaan moest worden, maar waarbij het ons niet duidelijk was waneer deze tijd zou starten. Na dat Lianne dit drie keer probeerde na te vragen aan de vrijwilliger, bleek de tijd al lang gestart te zijn en hadden we nu nog maar 35 minuten voor de loop. Dit zorgde voor enige frustratie bij verschillende teamleden, maar verder was het een leuk loopje. Hierna volgde een verplicht loopje waar we eerst een stukje naar beneden liepen om daarna flink te stijgen. Hierin zat ook de millieur grimpeur (de klim van de dag). We eindigden bij een Frans kasteeltje waar we wat uitleg kregen over verschillende oude voorwerpen zoals een wasmachine voor de maliënkolder. Ook kregen we een rondleiding door het kasteel. Deze was natuurlijk erg Frans maar Dorien heeft het geweldig goed voor ons weten te vertalen (thank you! <3). Hierna vervolgden we onze route per fiets. Het eerste stuk was een flink stuk klimmen op een asfalt weg en het duurde niet lang voor we het eerste team in haalden (go team Jacco, go!). Na oneindig veel haarspeldbochten begonnen onze benen toch een beetje zwaar te worden. Gelukkig maakten we een bocht en ging het asfalt over in een onverharde weg. Hier begon nog en optioneel loop rondje, wat helaas al gesloten was… (Haha nee hoor daar waren we juist blij mee, want we hadden allemaal wel weer genoeg gelopen). We vervolgden onze weg op de onverharde weg, maar waar we hoopten dat de afdaling nu zou beginnen bleek het tegendeel waar, we klommen gewoon verder. We ploeterde dus rustig door. De teamspirit zat er goed in, en we fietsten netjes achter elkaar op een constant tempo de berg op terwijl we zo nu en dan links of rechts een deelnemer van een ander team konden in halen en zelf werden we natuurlijk ook wel eens ingehaald. Uiteindelijk volgden er nog een korte afdaling tot we uitkwamen bij de lunchplek met weer heerlijke stokbroodjes. Hierna volgde een hardloop etappe met een hele steile afdaling van wel 800 hoogte meters over 3 km. Omdat het niet mogelijk was om halverwege de route af te haken en er ondertussen steeds meer mensen aan het hinken zijn door de knie blessures, was het aangeraden dat iedereen met blessures het laatste stuk met de fiets zou doen waar wat minder straftijd voor gerekend werd dan normaal. Ik (Esther) ben met mijn geblesseerde enkel samen met Max en Nadine per fiets afgedaald.
Daarom hier een kleine reportage van uw gastverslaggever. Na alle waarschuwingen over steile afdalingen waren wij klaar om naar beneden te racen. Dat bleek natuurlijk niet het geval te zijn, we gingen eerst nog een stukje omhoog waarbij we elkaar goed konden helpen met een duwtje in de rug. Na een paar kilometer konden we kiezen voor een moeilijkere route, maar wel met mooier uitzicht. Dat hebben we natuurlijk gedaan! En dat was het waard. We gingen eerst omhoog over een pad wat bijna een klimparcours leek (deze keer niet zo eng als de via corda) om daarna prachtig 360° uitzicht te hebben over de omliggende dalen en bergen. We hebben misschien de bonustijd voor de moeilijkere route verspeeld met om ons heen kijken, maar dat was het dubbel en dwars waard. Daarna volgde een tweede “klimparcours” naar beneden, die overging in een steile losse stenen afdaling. Arjan was sip dat hij zijn pannenkoek sleetje thuis had gelaten, die was goed van pas gekomen. Richting het einde kwamen we Pim en Dorien van team Forêt du fromage nog tegen! We hadden net besloten samen te finishen toen Lisette (die het niet gehoord had) een sprintje trok. Gelukkig stond in het dorpje les Vans de tijd stil, zodat we niet als gekken door het dorp zouden rennen. Daar hebben we dus even op elkaar gewacht zodat we toch samen onder de finishboog door konden 🙂
En weer over naar Esther:
We waren door het skippen van de laatste etappe lekker bijtijds bij het eindpunt waar we onze tenten hebben gedroogd en lekker hebben gedoucht terwijl Arjan, Lianne en Lisette aan het genieten waren van mooie uitzichten tijdens hun hardloop etappe. Nadat iedereen van het team was aangekomen bij het eindpunt stonden er allemaal spelletjes klaar om nog wat extra bonus minuten te winnen. We hebben met alle Nederlandse teams blind gevoetbald, Archery tag en touwtrekken gespeeld. En niet te vergeten, we hebben een potje ge jeu de bouled. Verder was er nog een mini marktje met wat locale producten zoals biertjes, zeep en pastajam van kastanjes. Nu op naar het avond eten 😋 en een korte nacht, want we starten morgen al om 6:30!
