“Het was episch” – Reisverslag Zweden 2018

Reisverslag Zweden 2018 (24/7 – 7/8)
Een Slopend expeditie met een tikkeltje luxe

Verslag door Ruben van den Heuvel

Dit jaar ging ik mee op mijn eerste officiële Slopend triple met bestemming: Zweden. Met de groep bestaande uit Jan, Lisette, Max, Mitchell, Dominique, Philip en ik was het plan om 8 dagen te gaan kayakken in de Sankt Anna archipelago. Hierna zou een deel nog een paar dagen extra blijven voor een hike en citytrip. Thuis hadden vooral Mitchell en ik de nodige gear ingeslagen bij de Bever en Decathlon. Ook hebben we een ontbijtmix gemaakt en houdbaar eten meegenomen voor avondmaaltijden.

Dag 0 en 1 – Vertrek

De SAS had een goedkope deal voor jongeren naar Scandinavië, dus hebben we het vliegtuig genomen naar Stockholm. Aangezien Jan en Philip al te oud waren voor deze mooie deal, gingen zij liften vanuit Delft naar Kopenhagen. Vanuit daar zouden ze met de trein naar Nörrkoping komen, terwijl wij met de Flixbus daar naartoe zouden komen. In Nörrkoping wachtten we ze op in onze hangmatten naast hamburgertent Max (heet echt zo). Hun reis verliep alleen niet super succesvol aangezien ze ergens lang moesten wachten op een lift waardoor hun trein de boot miste.

Uiteindelijk kwamen ze doodmoe aan en gingen we richting de kayakverhuur in Mon. Hier hebben we onze kayaks (met fancy stuurmechanisme) volgestouwd met de inhoud van onze backpacks. Aangezien de archipelago uit zout water bestaat, hebben we ook nog zo’n 50L water getapt in PET flessen.

Enthousiast vertrokken we op weg naar het eerste eiland. Overal waar je keek lagen eilanden dus er was keus genoeg. Al snel kwam Jan erachter dat hij zijn slippers vergeten was bij de verhuur, dus konden wij lekker chillen en zwemmen op een eiland terwijl Jan alleen terug peddelde. Na nog wat eilandjes bezocht te hebben zetten we ons kamp op en gingen we lekker op tijd slapen in onze tent/hangmat.

Dag 2 – Het Noorden

Thuis hadden we een prachtige ontbijtmix in elkaar geknutseld met allerlei soorten haver, nootjes, melkpoeder en weetikwat die we aanmaakten met kokend water. Voor mij was het verrassend lekker (normaal eet ik nooit iets als haver). Nadat we alles weer in de kayaks ingeladen hadden vertrokken we weer op weg naar nieuwe eilanden om te verkennen. Deze zomer was het super warm in Zweden, maar op het water hadden we daar geen last van omdat we steeds lekker konden zwemmen.

In de noordelijkste plaats van de archipelago, Arkösund, hebben we aangelegd in de haven om ijsjes te eten en wat boodschappen te doen voor vers avondeten. Hier besloten we om het principe van tijd te vergeten en verder alles op gevoel te doen. Met tegenwind op zee vertrokken we naar het zuiden, wat eigenlijk best leuk was aangezien de voorste persoon lekker de golven over zich heen kreeg. ’s Avonds hebben we genoten van een mooie zonsondergang en van het heldere maanlicht.

Dag 3 – Naar een object op de horizon

De volgende dag besloten we te varen naar een object dat we de dag ervoor in de verre verte zagen liggen. Het bleek een uitkijktoren te zijn met een ladder, dus uiteraard besloten wij deze te beklimmen. Het was erg bemoedigend toen ik halverwege de ladder was en er boven mij werd geroepen dat de bovenste treden bijna helemaal doorgeroest waren, dit terwijl de onderste paar al half waren doorgezaagt. Om mensen te ontmoedingen het gevaarte te beklimmen. Bovenop de ongeveer 4 keer 4 meter balken hoge toren pasten we net met 7 man en gingen we lekker lunchen. Ik was toch wel blij toen iedereen weer heelhuids op de grond stond.

Terug op zee kwam de ware piraat naar boven bij Philip, die op zijn eenpersoonskayak een Slopend vlag constructie had gebouwd, en enterde de andere kayaks met zijn haak. Na een chille tijd op zee kwamen we aan bij ons slaapeiland wat uit alleen maar rotsen bestond. Je was daarom constant bezig was met van rots naar rots te springen wat erg leuk was. Ook was er een mooie boulderrots waar we de nodige tijd besteedden aan boulderen en duiken. Na een overheerlijke pasta zetten sommigen hun tent op op het hoogste punt, terwijl anderen vlak naast de zee gingen slapen. Beide waren top locaties voor een overnachting.

 

Dag 4 – Veel eten

’s Nachts was het aardig hard gaan waaien en ook in de ochtend was er veel wind. Toen we de baai van het eiland uit vaarden kwamen we dus ook een leuke verassing tegen. De tot nu vrij rustige zee was veranderd in een gigantisch woest monster! De amplitude van de golven was wel 1 meter waardoor je zelfs de vlag van Philips boot telkens zag verdwijnen onder de golven. Tegen de golven in dook de punt van je kayak steeds in de zee waardoor je veel water over je heen kreeg. Met de golven mee werd je constant hard weggeduwd door de golven die je niet aan ziet komen. Echt super vet allemaal dus. Helaas werd ik wel steeds meer zeeziek, dus na een tijd spelen moesten we helaas afscheid nemen en gingen we naar rustiger water om bij te komen.

We zetten koers richting Aspoia, een dorpje waar je ijsjes kon kopen volgens de kaart. Het was een schattig eiland met de typische rode Scandinavische huisjes. Bij een klein restaurantje zagen we dat je naast ijsjes ook pannenkoeken met jam en slagroom kon bestellen. Dat hoef je tegen Lisette geen twee keer te zeggen dus binnen de kortste tijd zaten we aan de pannenkoeken. “Maar al het andere eten van de kaart ziet er ook zo lekker uit….” Ja en toen kwamen de garnalenburgers en zalmsalades op tafel. Ook een 3e ronde bleef niet uit en Lisette bestelde nog meer pannenkoeken en ook een garnalenburger voor haar en Jan, bizar hoeveel zij eten…

Helemaal voldaan vaarden we naar onze slaapplek. Op het hoogste punt legden we met z’n allen onze matjes op de rotsen en gingen slapen onder de sterrenhemel. ’s Nachts werd ik wakker door spetters, en na een bliksemslag was iedereen wakker. Een totaal onverwachte stortbui kwam naar beneden en iedereen rende slaperig terug met z’n spullen om snel de tenten op te zetten. Dat was wel een beetje jammer.

Dag 5 – Hendrick en de Goddelijk zalm

Toen we wakker werden scheen het zonnetje weer en na ontbijt moesten we ons water gaan bijvullen. We vaarden richting een eiland waar we aanmeerden in een rustige baai met een paar mensen. We werden vriendelijk ontvangen door een man genaamd Hendrick die daar een huisje had met zijn ouders. Hij gaf ons water en tijdens onze lunch verraste hij ons ook met koekjes, koffie en een technische discussie (we blijven natuurlijk wel TU studenten). Hij vertelde ons ook over een mooi uitzichtpunt een stuk verderop.

Op gegeven moment kwamen we in een rustige geul waar Max eindelijk zijn vis skills kon laten zien, maar zonder succes. Na super hard gechilld te hebben en onder genot van foute hits vaarden we richting Harstena. We vaarden de haven binnen waar we aardig wat bekijks hadden door Philip’s vlagconstructie. In de supermarkt kochten we snacks en zalmfilet, en enorme bolletjes ijs (natuurlijk). We zetten kamp op vlak naast het dorpje. Opeens schreeuwen Jan en Max het uit. Iedereen geschrokken: Wat is er?! Jan en Max: “Die zalm is echt goddelijk!!!”. En gelijk hadden ze, nog nooit hebben we zo’n lekkere zalm gegeten.

Dag 6 – Uitzichtpunt

Het kon natuurlijk niet uitblijven dat we teruggingen naar het dorpje van gisteren om meer zalm en vers gebakken brood te halen. Daarna zetten we koers naar het uitzichtpunt waar Hendrick het over had. Onderweg maakten we een tussenstop bij een mooie boulderrots waar we lekker klauterden en doken, terwijl Mitchell een bijna dood ervaring (zegt ie) meemaakte tussen een paar rotsen. Ook besloot hij hier om zo’n 4 kilo stenen mee te nemen, want “ze zijn zo mooi”. Een stukje verder was het uitkijkpunt. Hier hadden we inderdaad een prachtig uitzicht over alle eilanden in de omgeving.

Na het uitzichtpunt vaarden we verder naar het eiland Fångö. In de baai haalden Lisette, Max en Jan allerlei kopstand kapriolen uit op de kayaks waardoor Lisette een peddel tegen Max z’n hoofd lanceerde.  De avond hier was geweldig. Eerst aten we hamburgers die we van thuis meegenomen hadden. Vervolgens dansten we onder aanzicht van een prachtige zonsondergang de polka en Rasputin, en speelden we waterpolo. We deden een poging 2 om met elkaar buiten op de rots te slapen. Na het uitwisselen van goeie verhalen en het opspuiten van liters deet probeerden we te gaan slapen. Op gegeven moment werd ik weer wakker toen sommigen bezig waren hun tent op te zetten. De hoeveelheid muggen was echt niet normaal, dus deden we allemaal toevlucht naar de tent: poging 2 ook mislukt.

Dag 7 – Boulderen

Vandaag vaarden we richting een groot eiland genaamd Väggö waar de ijsbak geplunderd werd (en wie nam er weer 3 ijsjes?). Tegenover dit eiland vonden we een mooie boulderrots waar we een hele tijd lang gezwommen, geklommen en vooral gechilld hebben. Toen de zon alweer onder begon te gaan vertrokken we naar een slaapeilandje waar we snel gingen slapen

 

Dag 8 – Laatste dag kayakken

We werden wakker in een bloedhete tent en na een verfrissende duik in het water vertrokken we richting een camping. Hier konden we weer lekker luxe lunchen en ijs eten. Aangezien het niet zo ver meer was terug naar de kayakverhuur hadden we vandaag de chillmodus aan. Dat was ook wel fijn na 7 dagen kayakken. Na het nodige boulderen vaarden we richting een eilandje op een half uur afstand van Mon, zodat we de ochtend erna niet zo ver hoefden te peddelen. Dit was de eerste avond dat we adventure food aten. Ja het was een bijzonder luxe trip. Aangezien dit de laatste avond met ons 7 was, deden we de bedankadtjes met de literfles Stroh 60 die we op het vliegveld gehaald hadden. Laten we zeggen dat het een mooie avond is geworden. Pro Tip: koop dit spul niet.

Dag 9 – Afscheid van de meisjes (en Phillip)

Nogal brak werd ik wakker gemaakt en we moesten snel inpakken omdat we een uur hadden om bij de verhuur te komen. Jan en ik zaten in de kayak maar erg snel kwamen we niet vooruit, de Stroh eiste zijn tol. Bij de verhuur moest alles snel weer ingepakt worden want de taxi stond al te wachten. Via Söderkoping kwamen we weer in Nörrkoping. Hier namen we afscheid van de dames die weer terug naar Nederland gingen, en van Philip die verder naar zijn neef ging. Wat overbleef waren de boys die nog even een hike moesten gaan plannen.

In de lokale Bever hoorden we wat mooie plekjes en kwamen we erachter dat het naast kampvuur ook verboden was om de brander te gebruiken ivm de bosbranden. Het was de heetste zomer in Zweden sinds 260 jaar werd ons verteld. We pakten de bus richting Åby en mochten gelijk zo’n 50 meter stijgen in de hitte. Na een tijdje stappen liepen we richting een dorpje in de hoop dat we daar kokend water voor ons adventure food konden krijgen. Gelukkig kwamen we daar een local tegen die ons ook nog goeie tips gaf voor een paar mooie meren en een hoge klif.

Na het eten liepen we een iets te lang stuk door en toen was het donker. Uiteindelijk kwamen we bij de shelter die op de kaart stond, maar het bleek een sobriety kamp te zijn voor ouders met kinderen. Ze waren heel gastvrij en we mochten onze tent opzetten op hun veld, op één voorwaarde dat we geen alchol dronken. Natuurlijk gingen wij meteen akkoord, we hadden immers nog genoeg in ons bloed van de vorige avond.

Dag 10 – Hike naar een camping

In de ochtend konden we gelukkig kokend water halen in het kamp gebouw en onze ontbijtmix eten. Het plan was om op het heetst van de dag een siësta te houden. Al vrij snel waren we het pad op de kaart kwijt en hebben we een heel stuk offroad moeten lopen door alle bomen en rotsen. Het was een beetje zwaar maar wel erg mooi. Uiteindelijk kwamen we een meer tegen waar we besloten onze siësta te houden. Na de siësta hebben we nog een aardig stuk gelopen door de Zweedse bossen. De natuur was hier niet zo droog en verdort als op de eilanden. Het doel van de dag was een camping die op de kaart stond. Hier hebben we fijn gebruik gemaakt van de camping faciliteiten waarna we ons terugtrokken in het bos achter de camping. We hebben daar heerlijk geslapen op een zacht bedje van mos.

Dag 11 – Wat een dag

We hadden vroeg de wekker gezet zodat we op tijd konden vertrekken om de zon te vermijden. Eerst hadden we nog even kokend water gehaald op de camping en nog wat gesproken met de Nederlanders die daar waren. Uiteindelijk was het half 11 toen we vertrokken, dus daar ging ons plan van op tijd lopen. Met regelmatige pauzes kwamen we toch een aardig stuk vooruit. We werden opeens verrast door een donderslag en een enorme stortbui van 10 minuten. Na een tijdje moesten we steil omhoog om op de klif te komen waar de local het over had. Eenmaal boven hadden we inderdaad een mooi uitzicht. We besloten om hier te blijven eten. Jan, Mitchell en ik zouden doorlopen naar een dorpje 1.5 km verderop om heet water te zoeken, terwijl Max bij de backpacks bleef.

Het dorpje zag er erg verlaten uit en ondertussen werden we wel erg moe waardoor de gedachte van koud adventure food eten steeds realistischer werd. Opeens zagen we een groepje mensen. We spraken ze aan en het bleken gasten te zijn voor een verjaardag. We volgden ze en toen gebeurde er iets waar menig Sloper alleen van kan dromen: we crashten een verjaardagsparty van twee knappe Zweedse tweelingzusjes naast de bijlenfabriek van Hultafors… In onze stinkende Slopend shirts trokken we heel wat bekijks van de gasten terwijl we naar de keuken liepen waar we kokend water van hun ouders kregen. We werden het gesprek van de verjaardag aangezien mensen ons in de keuken aanspraken met “oh dus jullie zijn de hikers!”. Van een van de zusjes kregen we een heerlijk stukje zelfgemaakte kladdkaka en we mochten zelfs blijven eten met het uitgebreide diner wat daar stond. Helaas was Max nog boven op de klif, en we besloten weer terug te gaan met ons adventure food.

Boven op de klif hebben we toch nog soort van genoten van ons adventure food. De zonsondergang maakte het echter weer helemaal goed. We hebben ons hier verder nog prima vermaakt. Toen de zon onder was zijn we naar de kampeerplek gelopen die we eerder tegengekomen waren.

Dag 12 – Einde van de hike, feest afbreken

’s Ochtends maakten we plannen om terug te keren naar de verjaardag in de hoop dat ze er nog waren. Daarom gingen we eerst even zwemmen in het meertje om ons te verfrissen en we trokken schone T-shirts aan. Toen we aankwamen was de familie er tot onze vreugde nog, al waren ze in redelijk brakke staat. Onze vraag was alleen maar of we kokend water mochten voor onze ontbijtmix, maar al snel stonden we broodjes met oude kaas en komkommer af te snijden en koffie te drinken. Ondertussen keken we rond in de tentoonstelling waar bijlen stonden uitgestald. De moeder van de tweeling gaf ons ook nog een goodiebag met fruit en 12 (!) kaneelbroodjes. We voelden ons een beetje schuldig dus boden we aan om te helpen opruimen. Dat vonden ze een goed idee dus ruimden we in no-time de tafels en stoelen op. Ook bouwden we een gigantische authentieke tent uit Koeweit van 300 kg af. Als beloning kregen we een bord heerlijke pastasalade. Die grijns was niet meer van ons gezicht weg te toveren.

 

We kwamen erachter dat de bijlen die in de fabriek ernaast gemaakt waren ook te koop waren voor een mooi prijsje. Maar we hadden alleen geen cash meer, maar toen zaten we opeens met z’n vieren in de auto naast de vader van de tweeling naar het dichtstbijzijnde dorpje om geld op te nemen. Na een aantal bijlen gekocht te hebben namen we definitief afscheid en liepen we terug naar het dorpje om daar de bus naar Nörrkoping te pakken.

In Nörrkoping pakten we de trein naar Stockholm en boekten we een hut op een hotelboot. In de avond hebben we nog wat rondgewandeld in het oude centrum van Stockholm met allerlei knusse steegjes, waarna we lekker gedoucht hebben op de boot en zijn gaan slapen.

Dag 13 – Citytrip in Stockholm

Als laatste onderdeel van de reis deden we nog even een citytripje in Stockholm. Een beetje onwennig was het wel als Sloper in een drukke stad na zoveel dagen in de natuur. We hadden een paar punten op de kaart waar we langs wilden lopen, en we hebben aardig wat kerkjes gezien. Ook hebben we weer het oude centrum genaamd Gamla Stan gezien en het Royal Palace bezocht.

Na een dag lopen zochten we een goedkoop restaurant maar die waren er niet echt. De prijzen in Stockholm zijn best hoog. Na een karige maaltijd in een restaurant deden we nog een biertje in een louche bar. We besloten een 2e ronde bedankadtjes te doen met bier van de Lidl in de super chille lounge op de boot. Na een gezellige sessie konden we weer lekker gaan slapen in onze bedjes.

Dag 14 – Terug naar Nederland

Nu toch echt het einde van deze epische trip. Jan moest al vroeg weg omdat hij een vlucht eerder had dan Mitchell en ik. Max bleef nog een extra dag in Stockholm want hij was van plan om terug naar huis te liften. Ik kon de ontbijtmix echt niet meer uitstaan dus ik nam een Digestive ontbijtje. Met z’n drieën hebben we nog wat rondgelopen in het centrum, waarna Mitchell en ik de bus namen naar het vliegveld en terug naar Nederland vlogen.

Geef een reactie