Redactie: Ruben van den Heuvel
Terugblik tot nu toe
Collegejaar 2018-2019 staat in het teken van de 10e verjaardag van S.B.V. Slopend, oftewel ons tweede lustrum. Gedurende de afgelopen maanden zijn er al verschillende losse lustrumactiviteiten geweest in het thema ‘Explore Outdoor Space’. Zo zagen we de terugkeer van het kerstweekend en hadden we een prachtig lustrumgala in de Koornbeurs. Op onze verjaardag zelf, 1 mei, bakten we kilo’s taart in een heuse bakwedstrijd. Het lustrumweekend, of hoe wij het genoemd hebben ‘Expeditie Lustrum’, was vier dagen gevuld met actieve en gezellige activiteiten op de Veluwe.
De creativiteit van Slopend’s tweede lustrumcommissie was echter nog zeker niet op, en dit resulteerde in een week volledig gefocust op het lustrum: de lustrumweek. Met een flight manual in de pocket viel er van maandag 3 juni tot en met zondag 9 juni op iedere dag iets te ondernemen. Hieronder volgt er voor elke activiteit een verhaaltje van een van de enthousiaste deelnemers.
Maandag 3 juni – Back to the Roots training
Rens Nijman
De lustrumweek startte met waar het allemaal mee begon, een survivaltraining. Niet zomaar een training maar de back to the roots training gegeven door twee van de oprichters van Slopend, Frank Baas en Koen van Hees. We begonnen met het bouwen van een hindernis want zo ging het vroeger ook en toen was alles beter! Allerlei creatieve hindernissen werden binnen no-time gebouwd met tractorbanden, ladders, touwen en andere random attributen. Hierna begonnen we met een warming up, we gooiden wat banden over en eindigden met een spelletje om zo snel mogelijk in een groep van het begin van het karakter tot eind rekhof te komen met band zonder de grond te raken, inclusief een lastige tarzanswing in het rekhof. Toen was het tijd om via het gemaal naar het koeienveldje te gaan om een rondje sloten mee te pakken. Er bleek niet alleen modder in de sloot te zitten maar er werd ook een fiets en barbecue uitgehaald. Via de zelfgebouwde apenhang aan de balpol kwamen we terug op het sportcentrum en wachten we tot iedereen er was, natuurlijk in voorligsteun. Hierna gingen we al bokspringend naar het bosdeel voor een spel in teams waarbij we gingen opbieden voor het aantal keer we dachten een hindernis te kunnen doen. Met goed verzuurde onderarmen gingen we in een goed tempo weer richting karakter, deden nog een sprintspelletje en sloten de training af met een wedstrijdje elkaar omvergooien. Vroeger duurde alles langer en zo ook deze training, na 2,5 uur was iedereen goed moe en voldaan. Het was een top begin van de lustrumweek!
Dinsdag 4 juni – Spoorzoeken
Simone Ruiter
Op de dinsdag van de lustrumweek was er ’s avonds een lezing spoorzoeken. Van tevoren wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik kon verwachten, maar spoorzoeken klonk al wel veelbelovend! De cursus werd gegeven door Jessie, die zelf lid is van Simius Hircus en met haar werk veel te maken heeft met spoorzoeken. Het eerste halfuur kregen we uitleg over waar je op moet letten bij het onderzoeken van sporen van mensen en dieren. Hoe snel heeft een persoon met deze voetsporen gelopen? Welke diersoort hoort bij welk spoor? Dit zijn vragen die wij nu (een klein beetje) kunnen beantwoorden. Na de uitleg was het tijd om zelf als detectives aan de slag te gaan!
We werden verdeeld over drie onderdelen. Mijn groep begon bij het onthouden van aanwijzingen. We moesten een parcours aflopen en rondom het pad lagen allemaal spullen verspreid zoals kledingstukken en gereedschap. Het doel was om zo veel mogelijk van die spullen te onthouden. Blijkbaar kan een mens maximaal zes items onthouden, maar Slopers bleken extra slim te zijn, want ik hoorde om me heen dat sommigen nog wel acht of negen dingen wisten te benoemen! Na deze geheugentraining was het tijd voor het volgende onderdeel. In het zand waren voetstappen gemaakt en het was aan ons om die te ontrafelen. De voetafdrukken waren een beetje naar buiten gedraaid en de voeten waren heel rustig neergezet. Dit moest het spoor zijn van iemand die achteruit had gelopen! Als laatste onderdeel moesten we een spoor beschrijven dat het groepje voor ons had gecreëerd. Dit was een erg eigenaardig spoor: twee verschillende voetafdrukken door elkaar en één paar handafdrukken erbij. Wat loopt er nu zo? Dat bleek het spoor te zijn van twee Slopers die samen kruiwagen hebben gelopen. Na dit onderdeel was de cursus helaas alweer afgelopen, maar het was zeker een geslaagde avond!
Woensdag 5 juni – Skeelertocht
Esther de Kater
Met blaren nog op de voeten van het lustrumweekend en spierpijn van de ‘back to the roots’ training was ik niet in top vorm voor een skate tocht. Toch wilde ik de ‘Delftstedentocht’ voor geen goud missen. Net als bij de echte Elfstedentocht bleef het tot het eind spannend of de tocht wel door kon gaan, maar gelukkig kwam ’s middags het verlossende bericht: ‘it giet oan!’ en dus fietste ik dinsdagavond naar het verzamelpunt bij het Abtswoudsebos. Daar wisselde ik net als de andere deelnemers mijn fiets in voor skates. Per team van twee kregen we van de lustrumcommissie een kaart met daarop de locaties waar elk van de elf ‘steden’ gevonden kon worden. De steden waren niet zo maar steden, maar survivalrun steden zoals Beltrum, Zeist en Steenbergen en lagen verspreid tussen het Abtswoudse bos en Schiedam. Bij elk van de steden was een stift waarmee je een stempel op je stempelkaart kon zetten.
Met behulp van de kaart stippelde we snel een route uit want het was al tijd om te starten. Na de eerste wiebelende skate slagen en een aantal bijna val partijen kregen we de slag al snel te pakken. Althans dat dachten we, tot we werden voorbij gesjeesd door twee andere teams die toch iets stabieler op hun skates stonden. Hierdoor lieten we ons natuurlijk niet tegenhouden en dus vervolgden we onze weg. Het gaat immers niet om het winnen maar om het uitrijden van de Delftstedentocht. En dat is gelukt. Binnen de geplande twee uur heeft iedereen de weg naar de finish gevonden (sorry dat wij zo laat waren…) en dat zonder regen en onweersbuien.
Donderdag 6 juni – Mystery person X
Lydia de Vries
In plaats van de normale training op donderdag 6 juni was er nu tijdens de lustrumweek een Barkely’s Mystery Snack-a-thon Vossenjacht Race. In teams ging je op zoek naar meerdere mystery persons ergens in Delft en onderweg kon je ook nog je avondeten en snacks bij elkaar sprokkelen. Ook was er een special mystery person die je niet kon vinden, maar die je door middel van vragen aan de andere mystery persons kon achterhalen.
Samen met Lisette, Dorien en Esther gingen we op zoek naar verschillende opdrachten. Als eerst kwamen we bij de balpol, waar we bepaalde woorden uit een boek moesten halen. Alleen moesten we eerst wel het boek vinden, maar gelukkig waren er ook nog andere groepjes die het boek snel gevonden hadden en zo konden ook wij onze eerste opdracht doen. Vervolgens gingen we door naar de container, moesten we verschillende opdrachten doen, een boek opgraven in het bosdeel en gingen vervolgens door naar de kleine openlucht bibliotheek op de campus en de ‘echte’ bibliotheek. Daar vonden we 2 gps locaties van mystery persons, maar deze verplaatsten zich constant. Een was ergens in het centrum van Delft en de ander richting de reactor. We besloten eerst naar het centrum te gaan en kwamen per toeval Dominique in haar hangmat tegen bij de oostpoort. Een paar minuten planken en een beker water uit de Schie leverde weer wat extra ingrediënten voor het avond eten op. Daarna snel door naar de volgende persoon, na een rondje gefietst te hebben door het centrum vonden we Joline. Ook hier konden we weer opdrachten doen voor extra ingrediënten. Als laatst gingen we op zoek naar Maikel die ergens in de buurt van de reactor was. De coördinaten veranderden om de paar minuten, dus het duurde even voor we hem gevonden hadden. Door nog een vraag te stellen kwamen we achter de laatste mystery person, dit bleek Schelte te zijn.
Omdat we nog wat opdrachten misten gingen we daar nog naar op zoek en uiteindelijke kwamen we erachter dat het eindpunt en het eten bij het koeienveldje was. Daar hebben we met alle teams nog heerlijk gegeten en nagepraat over de vossenjacht.
Vrijdag 7 juni – Floatilla XL
Rip
Zaterdag 8 juni – Slopend Rally
Pim Vree
Om 10 uur ‘s ochtends zouden we beginnen met de Slopend rally. Na vijf minuten te laat bij de start te zijn omdat Sjoerd toch even zijn tas in de appie vergeten was, konden we meteen van start. Het begon meteen hectisch, we hadden naast een route, ook foto opdrachten gekregen die we onderweg moesten voltooien voor extra punten. Dus de eerste meters van de dag waren het toch Lisette, Sjoerd en ik die naar X aan het rennen waren om daar een episch zandkasteel te bouwen. Na wat foto’s te hebben genomen, gingen we toch maar de auto in om met de eerste etappe te beginnen. Al snel bleek dat de eerste hints niet op volgorde stonden en dat door middel van het rooster van alle survivalruns toch nog even gedaan worden. Na wat puzzelen kwamen we er gelukkig wel uit en konden we uiteindelijk de goede weg vinden, al was dat met navigator Sjoerd naast me toch best wel lastig, die wou toch echt de rotonde om in de andere richting. Na uitgelegd te hebben dat we hier in Nederland toch echt rechtsom om een rotonde gaan, konden we weer verder.
De rest van de eerste etappe ging gelukkig een stuk soepeler. De auto van Berg heeft ons nog wel een paar keer met flinke snelheid ingehaald om daarna meteen met een voet op het gas de verkeerde kant op te rijden. Bij het eerste rustpunt kwamen we als een van de eerste aan, al moest hier ook nog even een stukje geroeid worden, wat al niet al te lastig was omdat er toch een stevige wind stond die dag. Na voor een andere video opdracht in het water gesprongen te zijn, konden we starten met de tweede etappe. Die verliep best wel redelijk soepel en we hadden dan ook goede moed voor de volgende etappe, waar we in het begin niks van snapte. Het kostte ons toch best wat moeite om erachter te komen dat ‘neem de tweede afslag’ op een rotonde sloeg en niet op een normale straat.
Ondertussen moesten we natuurlijk nog meer opdrachten uitvoeren, zoals misselijk worden door 20 rondjes te rijden om een rotonde. Of stiekem bij iemand thuis op de trampoline gaan springen en dan snel weg te rennen. Ook moesten we een foto maken op een speciaal bankje onderweg. Toen we langs het bankje reden was het pijpenstelen aan het regenen. We waren nog bedenken of we uit de auto gingen of even wachten tot het net wat minder hard regende, toen we opeens Jeroen uit een steegje zagen sprinten. Zijn auto had het bankje ook gezien, maar probeerde zich te verbergen zodat wij die niet zouden zien. Om geen tijd te verliezen hebben we Sjoerd ook maar de regen in gestuurd, die na een foto samen met Jeroen toch zeer nat terug kwam.
De laatste etappe was voor ons wel echt de lastigste. We hadden lijntjes gekregen, die met een gps tracker gemaakt waren, en deze lijntjes zouden we terug kunnen zien in google maps om zo de goede weg te vinden. Helaas zagen wij echt niet welke route het nou precies was en hadden we eigenlijk geen idee welke kant we op moesten. Om toch nog maar een begin te maken zijn we maar gaan rijden op de weg die het meest erop leek. Op een gegeven moment waren we in een klein dorpje terecht gekomen en hadden echt het gevoel dat onze route niet klopte. Toen kwam opeens de auto van Casper eraan, die gelukkig wel wisten waar ze heen moesten en wij waren toevallig toch helemaal goed gereden. Om op de goede weg te blijven zijn we ook maar achter Casper gebleven, die ons toch echt probeerde af te schudden door meerdere rondjes van een rotonde te pakken en de verkeerde weg in te rijden. Dit lukte, wij stonden er weer alleen voor. Nadat wij weer verdwaald waren en in een ander vreemd dorpje kwamen, wisten we het echt niet meer en de hoop was ook al bijna opgegeven, toen opeens Casper ons opnieuw inhaalde en random opeens naar rechts ging. Dit zorgde ervoor dat Sjoerd ook opeens de route door had, en voordat je het wist waren we bij de eindbestemming in Zoetermeer aangekomen.
Het was een zeer leuke dag en we hebben onderweg veel gelachen en ook wel weer veel vette dingen gedaan die je normaal niet doet, lees: proberen met schapen te knuffelen.
Zaterdagavond 8 juni – De Grote Slopend Pubquiz
Elise Wabeke
Voor slopers, die vaak wel van een spelletje houden, was de Pubquiz een leuke beproeving van kennis over de vereniging, survival sport en outdoor space. Omdat het aantal slopend- en bestuursjaren van ieder teamlid telde als minpunten, vormden zich bij aanvang zeven goed gemixte teams.
In de eerste ronde stelden Joline en Dominique, de quizmasters van de avond, vragen over de geschiedenis van Slopend. In deze ronde kregen de teamgenoten, die door hun ervaring al min punten hadden ingebracht, de kans dit gelijk goed maken.
Na iedere ronde werden antwoorden nagekeken en winnaars van de ronde bekend gemaakt. Wie zou winnen bleef tot het laatst spannend, omdat de ronde winst zich met iedere ronde naar een ander team leek te verplaatsen. Ondertussen zorgde Maikel, als barman van de pub, voor drankjes en snacks.
Op de eerste ronde volgde nog rondes over het herkennen van runs, het herkennen van bomen en 10 jaar oude Slopers. Bij het herkennen van kinderfotos werd de zaal goed in gekeken om te zien of trekjes van de foto herkend konden worden bij een van de deelnemers. Soms dacht je een foto te herkennen als iemand, waarna een foto kwam wat dan echt overduidelijk die gene was. De schattigheid, verwarring en herkenning maakte het een leuke ronde om de quiz mee te eindigen.
Na de laatste puntentelling ging team slopenthee er vandoor met de winst. De Pubquiz was voor velen een mooie avond en voor sommigen een goed begin van een mooie avond.
Zondag 9 juni – Highland Games
Schelte van der Horst
Op zondag 9 juni waren de Slopend highland games. Deze vonden plaats op het surf strandje in de Delftse Hout. Bij aankomst stonden alle spelen al klaar. Ik had nog even tijd om in het zonnetje te lunchen. Hierna werden er teams gevormd. Nu konden de spelen van start gaan.
Samen met Max ben ik de strijd aan gegaan tegen de andere teams. Het eerste spel was suppen. Hierbij moesten we allebei een keer rond het riet eilandje peddelen. Hierna was het tijd om te kijken hoever je een baksteen kon stoten. Met een beetje moeite werd de elf meter gehaald. Een ander team kwam in de buurt van de 15 meter. Een spel wat mij niet lag was het Maide-leisg. Hierbij zat je tegenover je tegenstander op de grond met de voeten tegen elkaar aan. Samen had je een stok in de handen. Het doel was om de andere van de grond te krijgen door heel hard aan de stok te trekken.
Het wedstrijdje hangen tegen een andere team was voor iedereen een mooie uitdaging voor zichzelf. Je moest het andere team verslaan maar daarna moest je het nog zo lang mogelijk volhouden voor de punten. Want hoe langer je hing hoe hoger je score werd. Als ik het me goed herinner had Chloé tegen de drie minuten aan gehaald. Met veel moeite heb ik het volgehouden tot de 3 minuten. Het had niet veel gescheeld of ik had het onderspit gedolven.
Er was ook nog de tennisbal-estafette. Iedere ronde moest je drie rondjes draaien voordat je mocht vertrekken. Dan moest je een paar meter lopen en daarna proberen een tennisbal in een emmer te gooien. Je kan vast wel raden hoe dat ging als je het vier minuten moest doen. Max en ik hadden misschien maar een of twee tennisballen in de emmer. Het mooiste spel was het boomstam werpen. Er mocht geworpen worden met een stammetje van 0,5 meter maar ook met een van 4 meter. De uitdaging lag hem in de vier meter stam. Deze moest je verticaal zien op te tillen en daarna nog in evenwicht te houden zodat je hem de juiste kant op kon werpen. Mijn tip voor de volgende wedstrijd boomstam werpen is dat je de stam eerst recht op zet. Dan door de knieën gaat en zorgt dat de stam onder een lichte hoek tegen je schouder aan leunt. 
De eerste uitdaging is om je vingers onder de stam te krijgen en dan op te staan. Als dit gelukt is moet je natuurlijk wel het evenwicht houden, dus maak geen grote of snelle bewegingen. Als je de stam in evenwicht weet te houden kan je aan het werpen beginnen. Loop richting de lijn van waar je mag werpen. Versnel langzaam je pas zodat je wat momentum creërt. Bij de lijn aan gekomen probeer je de stam met zoveel mogelijk kracht uit je armen weg te werpen. Probeer de werp richting rond de 45 graden te houden. Als ik het goed herinner was het record 5,5 meter.
Bij het beachvolleyballen was het gewoon te gezellig waardoor er werd vergeten dat er nog touwtrekken was en de sheepsrun (50 meter met een persoon op de schouders rennen. Lianne is hier erg geschikt voor).
Natuurlijk was er ook nog het worstelen, maar voordat je kon beginnen met worstelen moest je eerst even worstelen met het zware en grote worstelpak. Als je het pak eenmaal aan had zag je er wel gelijk uit als een echte sumoworstelaar. Als je de ring in gestapt was kon de match beginnen. Wie als eerste buiten de binnencirkel van de mat kwam had verloren. Tegen het einde van de middag werden de pakken weg gelaten en werd er geworsteld zoals dat vroeger naast de container na training werd gedaan, maar nu wel met een zachte mat. Alles bij elkaar en het warme en zonnige weer zorgde voor een heerlijke middag vol speel plezier en verkoeling in het water. Want er is natuurlijk ook volop gezwommen tussendoor.
Zondagavond 9 juni – SOFT
Als laatste schrijf ik zelf iets over de SOFT: de knallende afsluiter van deze lustrumweek. De SOFT is een afkorting voor de enige echte Slopend Outdoor Film Tour. Het is een evenement analoog aan de EOFT: de European Outdoor Film Tour zoals die elk jaar door heel Europa te zien is en altijd goed bezocht wordt door Slopers. Tijdens Slopend expedities wordt er vaak filmmateriaal verzameld en na afloop verwerkt tot een aftermovie. De SOFT is een filmavond waarop deze aftermovies van de mooiste Slopend avonturen getoond worden. Geciteerd uit de SOFT trailer: “No casting, no actors, only real people”. Dat beloofd veel moois.
Van te voren werd er al goede promo gehouden met de ticketverkoop. Die ging dit keer namelijk niet via een standaard Google forms, maar met prachtig ontworpen hardcopy tickets. Deze waren uiteraard in expeditie style. Op de voorkant stond een rij stoere Slopers, afgebeeld op dezelfde manier als de EOFT promo van dit jaar en met zelfs ons eigen SOFT logo! De achterkant was gevuld met drie foto’s die gemaakt waren tijdens 1 van de afgelopen Slopend triples. Er waren een aantal versies van de tickets met verschillende foto’s, dus als je geluk had kon je jezelf erop terugvinden. Ook ik stond op een van de foto’s, dus heb ik natuurlijk mijn eigen ticket gekocht.
De ondertussen welbekende locatie van Plane werd omgetoverd tot een bioscoop met alle ogen gericht op een wit doek waarop straks de mooiste Slopend avonturen getoond zullen worden. Jan was de host van de avond en opende de avond met een mooie persoonlijke speech waarin hij Slopend bedankte voor wat het hem gebracht heeft. Daarna begonnen de expeditie aftermovies. Van de winterweken zagen we Vercors en Lapland, en van de zomer expedities de triples naar Iran, Kyrgyzstan en Zweden. Maar ook niet-expeditie aftermovies werden laten zien. Zo waren er ook filmpjes over de Ultra, verschillende RAID’s en het lustrumweekend (sommigen filmpjes werden nog tijdens de SOFT geupload).
Tussendoor was er ook een pauze, en geheel in EOFT style zat er aan je ticket een stukje waar je je naam op moest schrijven. Dit kon je in een bak gooien en na de pauze werden er mooie Slopend prijzen verloot aan de gelukkigen. In de pauze waren er ook nog super charmante foto’s te zien van slapende Slopers waarbij je moest zeggen van wie en waar de foto genomen was.
Door het zien van al deze mooie filmpjes werd in ieder geval bij mij en waarschijnlijk bij iedereen wel de drang naar meer avontuur aangewakkerd. Na afloop ging het dus ook veel over de vakanties die deze zomer ondernomen gaan worden. Een mooie afsluiter van de lustrumweek die nog eindigde met een vuurtje en een lekkere duik in het Delftse hout.
Ik heb dit jaar echt veel genoten van alle activiteiten. Het was leuk om soms even terug te blikken op het verleden, en nu kunnen we weer met veel plezier vooruitkijken naar de komende 5 jaar.
Lustrumcommissie, bedankt!