Emiel van Druten:
Ik loop inmiddels 6 jaar survivalruns en in die periode is de sport een stuk professioneler geworden. Zo zijn tassenopslag en nylon sportshirts de standaard geworden bij elke run. De learning curve van de SurvivalStrijd is echter nog een stukje steiler geweest. Waar het begon als een fun-run die overdag opgebouwd werd een ‘s avonds gelopen, is de organisatie inmiddels naar een niveau geklommen waar veel licentie runs nog jaloers op kunnen zijn.
Toen ik zelf ?4? jaar geleden de SurvivalStrijd mocht organiseren was ik erg trots, maar nu ik afgelopen jaar zelfs de run liep was ik eigenlijk nog een stukje trotser. De run springt gewoon bovenuit door de enthousiaste vrijwilligers, mooi gebouwde meervoudige uitgevoerde (combinatie)hindernissen en de gezellige sfeer bij het start finish terrein. Ga zo door!
Chris Berg:
De 9e editie van de survivalstrijd begon voor mij met een lauwwarme duik in de een van de hottubs, om daarna even haastig de vergeten deelnemerslijsten van de muur plukken bij de shirt uitgave. Waarna ik om stipt 9:00 met een verminderd comfortabel natte broek de eerste deelnemers mocht weg schreeuwen bij de start. Een beetje motivatie konden de deelnemers af en toe nog wel gebruiken, aangezien niet iedereen even goed door had hoe leuk het is om jezelf door een groot aantal mooie hindernissen en de riool inhoud van de balpol naar de finish te worstelen.
Gelukkig mocht ik met een mildschorre stem aan de finish alweer klaar staan om samen met Casper de deelnemers te voorzien van een beste voorraad goed geschuimd levenselixer. Dat slopers naast slopen ook niet vies zijn van een alcoholische versnapering is ook weer gebleken, want ⅓ van het tijdens de survivalstrijd getapte bier is op naam van slopers geschonken.
Maar het leukste onderdeel van de dag was eigenlijk nog wel het opruimen, want verrassend genoeg stonden er aan het einde van een tropische dag nog ruim 40 slopers klaar om (na enige aansporing) met veel energie nog even de survivalstrijd af te bouwen. Hierdoor waren we voor het einde van de dag klaar, en konden we met meer dan de helft van de vrijwilligers nog even romantisch afpilsen bij het kampvuur. Het was dus een prachtige dag, ik vond het weer mooi om vrijwilliger te mogen zijn bij de Survivalstrijd!
Jan van Willigen:
Elk jaar groeit de SurvivalStrijd weer een beetje dit jaar dus 750 deelnemers!! En daarnaast hadden wij als de commissie onszelf de taak gegeven om de run “Wedstrijd-Klaar” te maken. Zodat wij volgend jaar een Wedstrijd run kunnen organiseren en dit is geslaagd! Vele ervaren survivalrunners complimenteerde onze run en vergeleken ons met grote namen als de Hang-On run, ook de SBN denkt dat onze run wedstrijd kaar is. We staan al tijden in positief licht bij de Parcourscommissie maar ze waren echt ziek tevreden dit jaar en ook Mark Huizinga was positief. Met de standjes op het finish terrein, een kraan hindernis en strakke aankleding maakte we indruk op elke deelnemer!
Maar dit hebben we niet zo maar voor elkaar gekregen, want met zo’n groot evenement moest er veel geregeld worden, denk aan vergunningen, logistiek en nog veel meer. Met duizenden afspraken gaat overzicht houden niet vanzelf, maar gelukkig hield Nathalie als voorzitter ‘de touwtjes in handen’ (oh nee dat was een ander bestuurs motto). Daniël en Stefan hebben echt kneiter hard sponsors aangetrokken om 4 keer zo veel geld te verzamelen als voorgaande jaren. Ik heb hard mijn best gedaan om al dat geld uit te geven aan kilometers nieuwe touwen, honderd balken en ander moois. Terwijl Hielke aan de andere kant mij weer in bedwang hield, want mij lukte het wel om meer uit te geven dan er binnen kwam. Dominique had naast haar taak als secretaris de vrijwilligers op haar genomen en we hadden echt een prachtige hoeveelheid hulp. Zonder al die hulp was het echt niet gelukt om het zo mooi te maken als het is geworden. Iedereen duizend maal dank voor alle hulp, namens de hele commissie!!!
De bouwdagen waren ook goed bezocht. Het bouwen vind ik persoonlijk het leukst van de SurvivalStrijd. Helaas was ik dit jaar dus alleen maar bezig met mensen aansturen en materiaal van A naar B te krijgen. De aanwinst van een whiteboard en uitgebreidere bouwtekeningen waren goed bevallen. Dit is ook wel echt nodig als je binnen enkele dagen een hele run wilt opbouwen. En nog verwonderlijker is dat wij hem dan binnen een halve dag altijd weten af te breken. Wat jullie allemaal wel niet kunnen, echt leip.
De SurvivalStrijd elk jaar groter dus, die ambitie is er. Maar dan kan er nog veel verbeterd worden, zeker achter de schermen gaat er meer mis dan je denkt.
Denk aan een Kraan die met lege accu staat zodat de hindernis pas kan worden opgehesen Na de eerste-start. De kraanhindernis was pas klaar voor gebruik enkele minuten voordat de eerste loper hier alweer aan kwam.
Maar ook jij kan nog een verbeterpunt zien die wij niet zien, deel hem met ons!
Of vul de Vrijwilligers Enquete in als je dat nog niet hebt gedaan.