Door corona werd de run een interne wedstrijd, maar er werd nog steeds fanatiek gestreden bij deze clubkampioenschappen. Vanuit een organisatorisch perspectief was deze dag heel erg geslaagd. Ondanks een regenachtig begin van de dag hebben we veel lachende mensen gezien, en mensen die echt tot het uiterste gingen. We hebben twee verslagen verzameld van twee deelnemers. Het eerste verslag is van Diana, die een heel goede tijd had neergezet bij de recreatieve categorie.
Door Diana Alkemade:
Na een slapeloze nacht, gevolgd door een fietstocht door de regen, kwam ik zenuwachtig aan op X.
De week ervoor hadden we het er al over gehad wie van de eerstejaars zou kunnen winnen en we verwachtten dat het een race zou zijn tussen mij en Floor. Dit zorgde ervoor dat ik extra fanatiek aan de start stond en die eerste plaats ook wel wilde halen, al had ik nog geen flauw idee wat ik kon verwachten.
Het ging nu toch echt bijna beginnen, de eerste run van het jaar! Samen met mijn startgroep begonnen we met een korte opwarming en gingen we alvast klaar staan om hout te gaan zagen. 3 2 1 start, daar gingen we: snel zagen en meteen door naar de apenhang. De hindernissen daarna had ik al vaak gedaan en gingen wel goed, maar bij de BC combi ging het mis. De ringen waren erg glad en bij de eerste twee pogingen viel ik eruit. Ondertussen had Floor me alweer ingehaald, dus dat gaf extra motivatie om nog een keer te proberen en bij de derde keer lukte het toch. Snel ging ik door naar de volgende hindernissen en kwam uiteindelijk aan bij de blokken swing over. Hoewel ik Floor net ervoor weer had ingehaald, landden we tegelijk op de grond na de hindernis. Het eerste rondje was voorbij en ik ging snel door naar de volgende hindernissen. Uiteindelijk kwam ik aan bij de Delfts Bleau combi waar de hupslus me vertraagde. Hier kwam ik Floor weer tegen, maar die had er ook moeite mee. Bij de tweede poging lukte het wel en daarna heb ik haar pas weer bij de finish gezien. De rest van de wedstrijd ging goed tot ik bij de watercombi kwam. Hier viel ik de eerste keer uit, maar ik was bijna bij het einde dus zette ik nog even door. Na het water was het bijna tijd voor de eindhindernis, die nog verrassend soepel ging en ik luidde de bel in iets minder dan een uur, wat genoeg was voor de eerste plek bij de dames eerstejaars. En toen we die avond in de zoom zaten voor de prijsuitreiking, hoorde ik tot mijn verbazing dat ik ook eerste was geworden bij de dames recreanten.
Een super leuke survivalstrijd met een leuk einde. Ik heb al heel veel zin om volgend jaar meer runs te gaan lopen!
Dat belooft veel goeds voor de toekomst! Ik ben zeer benieuwd, niet alleen naar Diana, maar ook naar andere eerstejaars die een heel goede prestatie hebben neergezet bij deze run.
Het volgende verslag is geschreven door onze eigen MC’er Max Spier, die een epische strijd met Mark is aangegaan.
In de ochtend van de wedstrijd was ik heerlijk voor het raam aan het ontbijten (mijn standaard wedstrijd-pasta ontbijt). Buiten zag ik de commissie rondrennen door de stromende regen om de laatste dingen voor de run klaar te maken. Gelukkig had ik nog genoeg tijd om de regen af te wachten voor we van start gingen.
Eenmaal aangekomen op het start finish terrein kwamen we helemaal in de wedstrijd sfeer. Er werd gespeculeerd wie als eerste binnen kon komen, we bekeken de laatste hindernissen en zette onze verversingen neer bij het begin van het parcours. Na een uitgebreide warming up begaven we ons naar de start. De eerste startgroep bestond uit Mark, Bart, Jeremy en mij. Na het startschot duurde het niet lang of we hadden alle vier het stammetje doorgezaagd en sprintte ervandoor. Toen we gezamenlijk bij de apenhang aankwamen hoorde je Mark al schreeuwen “Ik ben m’n bandje kwijt!”. Tja die bandjes waren blijkbaar geen geweldige kwaliteit. In het bosdeel werd het al snel duidelijk dat Mark een aardige voorsprong aan het opbouwen was. Ik bleef achter hem, won wat aan terrein in de hindernissen, maar tijdens het hardlopen kon hij het gat weer aardig groot maken.
Toen we de derde ronde ingingen liep ik ongeveer een minuut achter en had ik het opgegeven om Mark nog in te halen. Maar eenmaal aangekomen bij de ABC zag ik een kans. Deze had ik zo snel mogelijk door geklommen, en in de zwaai na de netten had ik hem ingehaald. Zodra ik de grond raakte wist ik dat ik nu voor hem moest blijven. Sprintend en glijdend raasden we beiden over de modderige bospaden, en lukte het mij om als eerste bij de eindhindernis aan te komen. Bij de afsprong landde ik net verkeerd, en kwam mijn knieblessure hard terug. Gelukkig was het nog maar 5 meter tot de bel, daarna hoefde ik er niet meer op te staan.
Een tijdje later zat ik bij Willemijn en Mitchell bij de livestream, en kwam opeens Pim aanlopen. Hij zat een startgroep later, maar kon alsnog een derde plek behalen. Volgend jaar denk ik dat hij een mooi seizoen tegemoet gaat. De meeste trainers bleven bij de run om als vrijwilliger te helpen in het bosdeel of karakter. De commissie had mij ook nog een telefoon met livestream gegeven, zodat we beelden uit het bosdeel hadden. Dit was een heel goed idee en gaf wat leuke extra beelden, alleen jammer genoeg was de verbinding niet geweldig. Het was in ieder geval leuk om de recreanten door het bosdeel te zien strijden.
Dat was Max’ verslag.
Al met al een heel erg geslaagde dag. Uiteindelijk hadden we zelfs meer dan 80 deelnemers. een heel goede opkomst dus! Het schijnt dat er zelf een lid-af weer lid is geworden speciaal om mee te kunnen doen met de SurvivalStrijd. Op het eind brak ook zelfs de zon door en konden de laatste paar startgroepen de run in de zon doen. Helaas was het pad al wel één en al modder geworden waardoor het op sommige stukken echt een glijbaan werd (op het pad en in de hindernissen). Ik zou willen zeggen: voor herhaling vatbaar voor volgend jaar. Dit klopt weliswaar voor de clubkampioenschapen, echter zou ik dan ook wel weer graag de run in volle glorie willen zien, hoe we het survivalrun plezier naar alle studenten in Delft en mensen uit de omstreken kunnen brengen.
Bij het uitzoeken van de foto’s bij dit verslag waren er te veel prachtige foto’s om van te kiezen. Het volledige Flickr album kan je in ieder geval hier vinden, ik kan het zeker aanraden mocht je de foto’s nog niet hebben gezien! Volledige uitslagen van de clubkampioenschappen kan je hier vinden.