Door Maria de Vries Robbe
Het Trainingsweekend dit jaar begon zaterdag ontzettend vroeg, een grote groep Slopers stond om 7uur op Station Delft. Het was redelijk koud (min 6 graden) en iedereen was dan ook goed op het hart gedrukt om veel laagjes aan te doen, zeker als je zelf niet al een laagje wintervetjes had gekweekt. Ik keek om me heen en iedereen had de leipste tassen mee met enorm veel spullen, vele hadden ook mountainbikes mee. Met enkel een rugtasje wist ik dat er iets goed mis was en dat ik de paklijst niet goed genoeg had doorgenomen, gelukkig was daar mijn redder in nood en had ik toch een slaapzak en een matje voor de nacht, want die was ik vergeten.
Na een ietwat langere treinreis dan verwacht (ns enzo) kwamen we aan in Veenendaal-de Klomp. Daar begon de excursie, de eerste gele energiebommen werden naar binnen gewerkt en iedereen kon nog even wat extra laagjes aan of uit doen voor de grote tocht. Aangekomen bij het eerste parcours kregen we wat uitleg over de basis van mountainbiken van twee experts op dat gebied, namelijk Jurri & Justi. Oefeningen als tikkertje in de zandbak, slalommen, een rondje binnen de lijntjes, zo snel mogelijk remmen zonder te slippen werden volop beoefend door de aanwezigen. Nadat iedereen het een beetje onder de knie had gingen we een inmens lange trap oplopen, de weg omhoog was even afzien maar niemand had gedacht dat de afdaling zó leuk zou zijn. De kunst was om in een soort ritme te komen waardoor je bouncend de treden af kon springen.
De Trap (51°59’32.2″N 5°32’33.6″E)
Het mountainbiken zelf was een ervaring op zich, het was geweldig om over de Utrechtse Heuvelrug te crossen en iedere keer weer een ander parcours te kunnen pakken. (Eerste rondje Kwintelooije daarna rondje Rhenen)
Als afsluitende activiteit was er die dag nog een adventurerace, heel veel moeilijk vindbare punten waren verstopt in de bossen van Ede. In teams van 2 zette iedereen alles op alles om zo veel mogelijk punten te verzamelen om er met de winst vandoor te gaan. Je kwam langs de mooiste plekjes, van een metalen trap naar de rivier tot een uitzichtpunt, en het allermooiste was nog het verlaten huisje wat tevens een goed herkenningspunt was. De winnaars waren uiteindelijk Jurjen en Steffan die hun wintervetjes weer even konden gaan aanvullen voor de volgende wedstrijd.
Random Fact: Ondanks dat de kortste dag pas drie weken na het trainingsweekend was, duurde de dag op 2 december slechts twintig minuten langer.
Het werd dus al gauw donker, daarom gingen we maar onze slaapplek voor die avond verkennen. Eenmaal binnen werden alle energielevels weer aangevuld met gele knakkers en werden er al snel mensen uitgedaagd. Allereerst een rondje bank, na dat deze met succes was voldaan volgde er een rondje stoel, een rondje barkruk, een rondje tafel, etc, etc, etc. Ploeterend lukte het een heleboel Slopers om deze uitdagingen te volbrengen. Daarnaast werden er natuurlijk veel spelletjes gedaan, op een Slopendweekend is dit namelijk zeker onmisbaar. Secret Hitler heeft denk ik de hoogste score gekregen als meest gespeelde spel van het weekend.
De volgende dag mochten we een survival training meepakken bij Sport en Survivalteam Ede. De meest opvallende en geniale hindernis die ze daar hadden was een blokkendoos van vier verdiepingen waar je als een doolhof doorheen moest. Op een gegeven moment had iedereen zich op de derde verdieping verzameld en was de uitgang onvindbaar.
In de middag was er nog een zwem-activiteit, hier kan ik echter niet meer over uitweiden omdat ik daar zelf jammer genoeg niet bij was.
Samenvattend, het trainingsweekend was FabelTastich. Marieke, Sam, Monne en Sjors, enorm bedankt voor de organisatie en het meenemen van genoeg bananen waardoor de energielevels constant hoog bleven!