Eind november, begin december was het weer tijd voor het inmiddels traditionele trainingsweekend. Groep van ongeveer 20 slopers, veel gezelligheid, lekker sporten, lekker eten, mooie spelletjes en lekker binnen slapen! Lees hier over de mooiste avonturen en de hoogtepunten, van Delft tot ’t Harde, tot Zwolle, tot weer terug in Delft.
Groepsfoto min Mitchell, Arjan en Jan (fotograaf)
Programma:
– Proloog: Apenkooi training
– Vrijdagavond: Grote avond smokkel chaosspel
– Zaterdagochtend: Sportieve spelletjes op zandvlakte
– Zaterdagmiddag: Mountainbiken
– Zaterdagavond: Goddelijke pastamaaltijd
– Zaterdagavond: Secret Hitler, Codenames, Illusion en meer
– Zondagochtend: Survivalruntraining bij Thor Zwolle
– Zondagmiddag: Adventure Race in en rond Zwolle
– Toetje: Kapsalon eten bij Döner Company
– Alternatief toetje: Hardlooptraining voor de echte bikkels
Apenkooi training
Door Mark:
Voor de liefhebber was er voordat het echte trainingsweekend ging beginnen nog een mogelijkheid om mee te doen aan de reguliere vrijdagtraining, welke deze keer wel een heel mooi thema had: Apenkooi training.
Opkomst onder de trainingsweekend gangers was matig, maar de afwezigen hebben echt wat gemist. Er waren tikkers, er waren tennisballen, er waren allerlei parcoursen om tussen en rondom de hindernissen je tegenstanders af te snijden. Misschien nog wel het belangrijkst: Er waren portals! Je kon gewoon teleporten van het karakter naar de apenhang en terug.
Het was chaos, je wist meestal niet wie de tikkers waren, niemand was te vertrouwen. De hele tijd maximaal rondklimmen en rondspringen om niet getikt te worden, maar dan toch getikt worden. Legendarisch.
Grote avond smokkel chaosspel (met pepernoten)(in het donker) (in de bosjes)
Door Mark:
Ietsje later dan gepland (had wat te maken met ontploffende treinen tussen Rotterdam en Gouda) kwamen we aan bij de scouting in ’t Harde en ongeveer een uur later was het tijd voor de eerste activiteit: het avondspel. Was niet bij iedereen duidelijk, sommige lagen al op bed, maar diegene die nog wakker waren gingen de strijd met elkaar aan. Welk team weet er de meeste pepernoten naar de overkant te smokkelen?
het was donker
In het begin ging het nog wel gelijk op. Tactieken waren lastig: Ging je door de dichtbegroeide bosjes waar je snelheid lager was maar je misschien wel iets sneakier te gang kon gaan of ging je over het open veld waar je meer op snelheid kon spelen. Door de bosjes gaan was misschien toch niet zo sneaky, maar opzich was het wel komisch om de hele tijd brekende takjes te horen, gerommel in de blaadjes, en het constante gepraat en gekreun van mensen die niet tevreden waren met hun tactische keuzes.
Op een gegeven moment begonnen er toch tactieken te ontstaan, tenminste aan onze kant: Ga voor het open veld, wacht op een numeriek overtal en speel het op snelheid uit, ze kunnen nooit iedereen aftikken. Het andere team begreep er niks van en bleef voor een groot deel camperen in de bosjes. Eindstand: 35-6.
De zandvlakte
Door Lisette:
Op zaterdagochtend werden we het scoutinggebouw uitgezet, aangezien ze het zelf ook wel leuk vonden om er gebruik van te maken. De definitie van instabiel evenwicht werd ook weer even geherdefinieerd met een prachtige stapel van luchtbedden en slaapzakken die we voor ze achterlieten.
Om de tijd tussen ontbijt en lunch te doden, gingen we op weg naar een dichtbijzijnde zandvlakte. Ter plekke werd ons de gang van zaken uitgelegd; er was een super mega spel waar je individueel én met je groep punten kon scoren. Dubbel strijden dus! De puntentelling was ook heel erg eerlijk, wat vrije interpretatie van de spelregels bevorderde.
Mijn team was uiteraard bloed fanatiek en we gingen echt hard door alle spellen heen: pionnen raken met een bal, blindengeleide polonaise, omgekeerd sumoworstelen, annemariakoekoek, etc. Terwijl wij echt heel hard aan het winnen waren door bonuspunten te scoren met bwo’s, was het andere team duidelijk meer geinteresseerd in spelletjes heel vaak herhalen. Toen we alle tig spellen hadden afgerond, waren zij blijven steken op 3? 4? Niet significant in elk geval!
Mountainbiken
Door Mark:
’s Middags was het tijd om te gaan mountainbiken. Om maximaal van het daglicht te genieten werd er gestimuleerd op snel lunchen, snel fietskleren aantrekken en snel een groepje te bouwen en fietsen te claimen. Als je dat gedaan had kreeg je een kaart en mocht je met je groepje op avontuur.
Ikzelf zat in een groepje met Rob en Max en we waren van plan goed hard en ver te fietsen. Vooral Rob was enthousiast, bij iedere kans die hij kreeg ging hij vertellen hoe veel zin hij erin had om te gaan mountainbiken en hoe lang hij er al naar uitkeek.
In de buurt waren 3 parcoursen en we gingen ze alle 3 doen: Heerde, Hattem (zuidlus) en Hattem (noordlus). Inclusief aanrijroutes maakte dat toch voor een goede 70 kilometer. Maargoed, Rob was hier bekend dus die fietste op kop stevig door en af en toe zochten we ook wat leuke paadjes op naast de route.
Laatste stukje was wel pittig, we werden een beetje moe, waren vergeten snacks mee te nemen (cruciale fout), maar gelukkig wel op tijd terug voordat het echt donker werd en begon te regenen.
Goddelijke pastamaaltijd
Iedereen was natuurlijk weer veels te ver wezen mountainbiken en de meesten kwamen pas met het donker en in de regen terug. Daar krijg je wel honger van. Gelukkig had chef Arjan met trouwe knechten Etwar en Rik een goddelijke pastamaaltijd gebouwd. Het was met kaas en met noten en met sla en met kaas en met noten en met kaas. Dat was echt genieten
Recept: zie Slopend kookboek
Secret Hitler, Codenames, Illusion en meer
Door Mark:
Voor de zaterdagavond was niet echt een activiteit gepland, maar op de paklijst stond onder het kopje essentials wel dat er spelletjes meegenomen moesten worden (een slaapzak of matje was dan wel weer vergeten op de paklijst te zetten, maar gelukkig kwam dat bij iedereen wel goed). Spelletjes spelen dus! Met warme choco, met gluhwein en met veels te veel pepernoten.
Secret Hitler was populair, Codenames was ook zeer zeker populair, Munchkin werd daarentegen een beetje een anticlimax (er waren pas 2 spelers bij level 9, spel was dus eigenlijk nog maar net begonnen, maar werd toen beslist door “goddelijke interventie”, beetje spijtig).
Maar het hoogtepunt van de avond was toch echt in de late uurtjes met het spel Illusion. Zeer tactisch spel, zeker toen we onze eigen uitgebreidde versies gingen bedenken. Zoals in matrixvorm of met twee rondes die door elkaar lopen waarvan een met de klok mee en een tegen de klok in, maar waarbij wel steeds de bovenste kaart eerst gespeeld moest worden en waarbij je als je in wilt grijpen je eerst zo snel mogelijk een koprol moet doen op de betonnen vloer. Top idee.
Enkel die die meegeweest zijn zullen weten wie Hitler was, wie de Fascisten en meest belangrijk wie de KleurenKoning.
Survivalruntraining Thor Zwolle
Door Max:
Best een aardige hindernisbaan
Op zondagochtend kwamen we aan bij het terrein van Thor Zwolle. Van veraf zag je al de indrukwekkende hindernisbaan. Naarmate we dichterbij kwamen, werd het ons steeds duidelijker hoe ontzagwekkend groot deze was. Je zou het kunnen omschrijven als het karakter, maar dan een die zich uitstrekt over bijna een half voetbalveld!
Natuurlijk konden we het niet weerstaan om meteen rond te gaan lopen.We mochten meedoen met hun zondagtraining die deels gericht was op bootcamp-achtige oefeningen. Uiteindelijk konden een aantal Slopers het niet meer laten om hun eigen ding te doen en het obstakel te verkennen. Rob en ik probeerden op zoveel mogelijk verschillende manieren erdoorheen te klimmen, waarbij we bijna de hele training van de grond konden blijven omdat het zo groot was (stel dat we genoeg kracht in onze armen hadden).
Al met al was het een zware training op een prachtig terrein met een enthousiaste trainer.
Adventure Race
Door Rob:
Leeswaarschuwing: Geschatte leestijd van dit blokje bedraagd ongeveer 3 minuten
Na de training was het tijd voor lunch. Althans, voor degenen die de training hadden gevolgd, de orga was namelijk alweer druk bezig met de volgende activiteit: zij waren bezig met de adventure race uit te zetten terwijl de rest aan het trainen was. Dit betekende dus dat lunchtijd tevens de laatste kans was om de baan op te gaan, en die laatste kans liet Mark zich niet ontglippen: snel nog even gebruik maken van die laatste 15 minuten om de baan uit te proberen!
Enfin, na de lunch die goed gevuld was met Snelle Jelle’s(of het broertje er van), was het tijd voor alweer de laatste trainingsactiviteit van het weekend: de adventure race. De mountainbikes hadden we ingeleverd toen we bij Thor aankwamen(had ik al verteld hoe veel zin ik had in het mountainbiken?), dus werd het een hardloop adventure race.
De adventure race was opgedeeld in 2 etappes, je mocht pas aan etappe 2 beginnen zodra je klaar was met etappe 1. Etappe 1 sprak redelijk voor zich, we kregen een kaart met punten, en een hint bij elk punt om de knipper dan wel de letter te vinden. De groep werd opgedeeld in tweetallen, Jorgis werd mijn buddy. Nadat we de uitleg hadden gekregen en een groepsfoto hadden gemaakt konden we beginnen.
Jorgis en ik bleven eerst even achter om een handige route te bedenken langs alle punten maar na een korte vertraging hadden we ongeveer een route uitgestippeld die we wilden volgen. We volgden eerst het spoor naar punt 1 en kwamen na ongeveer 200 meter bij punt 2 uit. Punt 1 waren we dus per ongeluk daar ergens al voorbij gelopen. Bij dit tweede punt was een aanleg kade met een stuk of 7 kleine bootjes en hier kwamen we ook bijna iedereen weer tegen want dit was het best verstopte punt van de eerste etappe. De hint was ook niet heel behulpzaam, de hint luidde: Onthoud het nummer van de boot voor de volgende etappe. Na een uitgebreide zoektocht vertrok iedereen daar weer zonder letter/knipper omdat voor zo ver ik weet niemand het punt kon vinden. Gelukkig waren de andere punten een stuk minder goed verstopt, we gingen eerst weer terug naar punt 1 die we snel konden vinden, en daarna weer door met de oorspronkelijke route.
De race was uitgezet in een mooi stukje Zwolle, het zoekgebied was vooral aan de rand van Zwolle met relatief veel groen, we hebben met de eerste etappe nooit tussen de bebouwing gestaan. De race bracht ons langs parken, een kinderboerderij, en het leukste: een kinderspeelplaats waar punt 11 was verstopt met als hint: Lekker spelen! Hier waren maar liefst 3 letters te vinden waar we uitgebreid de tijd voor namen om die te vinden. Op de speelplaats stonden onder andere twee hoge(krappe) torens waar je met een glijbaan vanaf kon komen en een soort hoog opgespannen net. Het was alleen wel oppassen want het had die dag een beetje geregend/gemiezerd dus aan het einde van de glijbaan lag een plas water waar wel rekening mee moest worden gehouden. De glijbaan was alleen overdekt dus als je de plas niet van te voren had gezien was het snel nadenken!
Wezenlandenpark, maar dan met iets beter weer
Deze speelplaats was niet helemaal ontworpen met mensen van onze leeftijd in gedachten maar dat heeft ons er niet van kunnen weerhouden er lekker even in te spelen. Dit was ook wel nodig want na alle activiteiten die we al gedaan hadden merk je toch wel dat je redelijk uitgeput raakt, dus dan is even rustig aan doen daar ook wel fijn. We waren immers ook al lekker heen en weer aan het rennen tussen de punten door.
Uiteindelijk toen we de hele route die we hadden uitgestippeld hadden uitgelopen hebben we elk punt behalve punt 2 kunnen vinden, dus daar gingen we nog even langs om te kijken of we toch niks over het hoofd hadden gezien. Na even zoeken hadden we hem toch kunnen vinden: er waren dunne paaltjes waarvan de bovenkant open was, en daar hadden ze de knipper in verstopt. Hij hing er met een touwtje in die aan de buitenkant was vastgeknoopt.
Ik dacht dat we heel lekker op weg waren, we hadden nog ongeveer een half uur over en we hadden alle punten, maar al snel kwam de realisatie dat er nog een tweede etappe was. Jorgis en ik hadden zo weinig fut meer dat we besloten dat we het hier maar bij gingen laten, we waren immers trotse winnaars van de eerste etappe: blijkbaar waren wij de enige die alle punten van de eerste etappe hadden gevonden.
De tweede etappe had ook een iets andere opzet: we hadden een kaart met vele punten er op staan, en we hadden een papier met een paar vaste punten waar sowieso bij langs moest worden gegaan en een paar puzzels waar de oplossing wees naar de punten waar we bij langs moesten gaan. Niet alle punten op de kaart waren dus punten waarbij langs moest worden gegaan.
We losten de eerste puzzel nog wel op(een soort zeeslag puzzel) maar toen kregen we te horen dat dat punt niet bereikbaar was omdat het op het terrein van Thor was. We hadden al besloten om niet meer naar de punten te gaan, maar ik had nog wel zin om wat puzzels op te lossen. De tweede bleek helaas al een grote uitdaging. De tweede puzzel was weliswaar een ouderwetse sudoku maar na alle zessen te hebben kunnen invullen liep ik vast. Ik bleek gelukkig ook niet de enige te zijn die alle zessen vond maar daarna vast liep.
Toen was de tijd voor de race voorbij en iedereen bleek gewoon op tijd binnen te zijn gekomen. Helaas was met het einde van de adventure race ook het trainingsweekend ten einde. De meesten gingen met de trein terug naar Delft, sommigen gingen nog even langs hun ouders.
Volgend jaar weer? Ik ben er zeker bij!
Toetje
Het weekend werd afgesloten zoals de meeste weekenden bij slopend worden afgesloten: Met een grote kapsalon bij de Döner Company. Er werd nagepraat, de winnaar van de adventure race werd bekend gemaakt (ookal was dat hele team al naar huis gevlucht, maar bij deze felicitaties voor het team van Lisette, Dorien en Timmy) en er werd gesmikkeld.
Maar je kan natuurlijk ook kiezen voor een ander toetje, zoals Jan die nog even lekker de zondagavond hardlooptraining meepakte. Als de ware sloper die die is.
Bedankt voor de organisatie: Mitchell, Rik, Mark, Etwar, Arjan
Bedankt voor de deelnemers: Jorgis, Rob, Lisette, Max, Steffan, Carlo, Jan, Felix, Dorien, Niels, Marco, Timmy, Hielke