Verslag door Svenja
Voor de derde keer op rij vond deze Winter Watjes Week (WWW 3.0/wintersportweek) plaats met 3 deelnemers van afgelopen jaar: Sjoerd B., Walter en Mark. De overige 9 deelnemers waren: Annemiek, Max, Dries, Rob, Finn, Jian, Nanami, Bart en ikzelf (Svenja, vriendin van Bart). Watjes mochten we eigenlijk niet genoemd worden, want al op de heenreis hadden we het zwaar te verduren!
Heenreis & aankomst
Het eerste deel van de reis verliep soepel. Vanaf Delft namen we op vrijdag 1 februari de trein naar Eindhoven en even later stapten we in de bus die ons verder zou brengen naar onze eindbestemming: het dorpje Saint-Sorlin-d’Arves (Franse Alpen). Na “geslapen” te hebben in de bus kwamen we zaterdagochtend rond 7:30 aan in het dal, 18km verwijderd van ons dorpje. Toen begon de ellende. Door een “sneeuwstorm”, waarbij meerdere meters sneeuw waren gevallen, moesten we uren wachten in het dal om uiteindelijk 9 uur later (na nog 1km over ijzige wegen te lopen) onze Chalets te bereiken. De extra dag skiën/snowboarden die Dries en Mark gepland hadden, viel hierdoor helaas in het water. Andere Nederlandse studenten die op de terugweg waren, raakten onderkoeld bij het wachten op een pendelbus en één van hen noemde de situatie zelfs “onmenselijk” (zie artikel van de NOS van 3 februari “Gestrande studenten na uren in Franse vrieskou: “Blij als we straks thuis zijn”).
Na aankomst in de Chalets werden eerst de 2 kamers (elk voor 6 personen) omgebouwd zodat we één eet- en chillkamer hadden en een grote slaapkamer. Hiervoor werden een tafel en de slaapbank omgewisseld. Achteraf konden we genieten van de pasta met 5 kilo saus die Dries en Rob hadden meegenomen 😛
Skiën & snowboarden
De verhouding skiërs/snowboarders was goed met Sjoerd, Walter, Dries, Rob, Nanami en ik op de latten en Mark, Annemiek, Max, Finn, Jian en Bart op de plank. Elke ochtend werden er groepjes gemaakt en om 9u stipt stonden we (meestal) allemaal op de piste. De 3de dag op de piste (dinsdag) was het weer top en dus optimaal voor een groepsfoto (en een 2de foto 😉) op een grote steen off-piste. Helaas hadden Bart, Jian en Finn de afslag gemist en daarbij de 1ste poging tot een groepsfoto. 3 keer is scheepsrecht en zo was de 3de poging tot een groepsfoto op de laatse dag raak 😊
Na de foto waren we te laat om de lift via de normale route te pakken, dus moesten we maar van een gesloten rode piste (diepe sneeuw). Hier werd ik zelf gesloopt: tijdens één van mijn 5 vallen (waarbij mijn benen alle mogelijke kanten op gingen) kneusde ik één van mijn knieligamenten.
Op woensdag werd de route van de volgende dag alvast verkend, want op de donderdag was de grote wedstrijd! Vanaf ons dorpje moest je zo snel mogelijk naar één van de verste plekken in het gebied komen. Goud was voor Dries met slechts 54 minuten, zilver ging naar Sjoerd en brons naar Walter die telkens een paar minuten later aankwamen. Last but not least kwamen 2 uur later ook het groepje van Jian, Finn, Bart en ik aan waarna we genoten van een heerlijke lunch!
De prijs voor de hoogste snelheid (gemeten) tijdens de week was voor Rob met maar liefst 124km/u! Volgens Mark skiede hij “boven 50km/u onverantwoord en daaronder eigenlijk ook al”. Dries kwam op de 2de plek met 111km/u. De elegantste skiër was duidelijk Sjoerd die zelfs enkele zwarte pistes met sierlijke bewegingen af ging. De snelste snowboarder was Mark (1ste snowboarder geëindigd bij de wedstrijd). Daarna was Annemiek duidelijk de meest ervarene, maar na verloop van tijd werden de anderen ook steeds beter (bijna allemaal “leerlingen” van Annemiek 😉). Max was van de trucjes en met zijn GoPro in de hand heeft hij de hele week leuke filmpjes gemaakt.
Op vrijdagochtend hebben Bart en Sjoerd nog met elkaar van ski en snowboard gewisseld. Op de babypiste zag het er nog wat klungelig uit, maar even later hadden beiden het aardig onder de knie en kwamen ze zonder moeite een “volwassen” piste naar beneden.
“Après ski”
Naast het standaard bier drinken kon extra sporten natuurlijk niet missen. 2 heuze hardlooptrainingen vonden plaats met Mark, Rob en Dries als voornaamste deelnemers. Verder was het “onbewaakte” zwembad erg populair. Had je het even koud, dan was dat geen probleem: via een schuifdeur kon je snel naar buiten rennen, even in de sneeuw rollen om vervolgens weer snel in het “warme” water te springen. Verder werden de latere uurtjes vooral gevuld met spelletjes spelen onder het genot van wat (sterke) drank.
Eten
Elke ochtend stonden Sjoerd, Walter (en Max) extra vroeg (~6:45) op om voor iedereen heerlijk brood bij de bakker te halen voor het ontbijt en de lunch. ’s Avonds bereidde steeds een duo eten voor de hele groep. Bijna altijd was er een tekort aan eten om alle hongerige magen te vullen. Vaak werden er dan creatief restjes en andere eetbare dingen (zoals een verkruimelde abrikozenmueslireep) aan toegevoegd om de honger te stillen.De laatste dag sloten we af met heerlijke pizza’s in een restaurant aan de piste!
Extra/grappige foto’s